Rěčny kurs Serbskeho šulskeho towarstwa zakónčeny
Ralbicy (SN/MiR). Prawe słowa nańć, wužiwać a wurjekować – to bě ćežišćo wosebiteho rěčneho kursa za serbskich kubłarjow a kubłarki. Serbske šulske towarstwo (SŠT) je tajki kurs Ralbičanskemu dźěćacemu dnjowemu přebywanišću „Dr. Jurij Młynk“, kotrež je w nošerstwje SŠT, poskićił. Nimo přistajenych w Ralbicach a Smjerdźacej su sej tež kubłarki z Wotrowskeho dźěćaceho dnjoweho přebywanišća „Dźěćacy raj“ do Ralbic dojěli. Wot februara su wšitcy dwutydźensce, w cyłku 20 hodźin, wšelake zwučowanja pod nawodom wědomostnicy Budyskeho Serbskeho instituta dr. Jany Šołćineje přewjedli. Lucija Handrikowa, nawodnica Smjerdźečanskeho kubłanišća Lipa, bě jako kooperaciska partnerka SŠT přihot a přewjedźenje kursa do ruki wzała. „Mje je překwapiło, z kak wulkim zajimom a zahoritosću su wobdźělnicy dźěłali“, rjekny dr. Šołćina. „Tole pokaza so na přikład w tym, zo su kubłarki swójske temy namjetowali, kotrež chcyli wobjednawać, na přikład dźěćace chorosće.“
Šulerjo 25 000 eurow za dźěćacu kliniku nahromadźili
Budyska Ludowa banka přepoda wčera na nowinarskej konferency Reinerej E. Rogowskemu, jednaćelej Hornjołužiskich klinikow, šek we wysokosći 25 000 eurow za dźěćacu kliniku.
Na farmje wokoło meje rejwali
Europa rosće wotdeleka
Madźarscy hosćo swoju partnersku šulu w Radworju wopytali
Radwor (BHR/SN). Na žurli hosćenca „Meja“ su wopytowarjo hižo wjele wšelakich kulturnych poskitkow dožiwić móhli. Južnowuchodne zynki huslow a cymbalow tež k tomu słušeja, ale nic tak husto. Do minjeneho pjatka bě to prawdźepodobnje posledni raz srjedź dźewjedźdźesatych lět. Tehdy pěstowaštej Radworska zakładna a srjedźna šula partnerstwo ze šulu w Bratislavje. Čim rjeńšo, zo njese partnerstwo serbskeje wyšeje šule ze šulu w madźarskej gmejnje Kakásd tuchwilu dobre płody.
Započało je so wšitko w lěće 2008, jako nawjaza Budyski wokrjes partnerske styki do madźarskeho komitata Tolna. Radworski wjesnjanosta Wincenc Baberška so jako wokrjesny radźićel CDU na wopyće w tamnišim wokrjesu Szekszárd wobdźěli. Přez spočatnje wosobinske kontakty so přeco wuši zwisk z gmejnu Kakásd nawjaza. Wone wuwi so krok po kroku a na wjacorych płoninach, najprjedy gmejna a sportowe towarstwo, nětko tež šula.
Studentow stajnje putać zamóhła
Zeznach narodninarku, knjeni dr. Ruth Mroskowu, w lěće 1975 na Serbskim wučerskim wustawje (SWW). Běch studentka w 1. studijnym lěće a wona bě młoda docentka. Knježna Mroskojc je nas ze swojej wučbu stajnje zamóhła putać, wšako je nimo delnjoserbšćiny podawała předmjet dźěćaca literatura. A jeje měrne a zdobom emocionalne wašnje mi njesměrnje imponowaše. Často słyšach ju spěwajo do rěčnych kabinetow abo do jstwy 208 wučerskeho wustawa chwatać.
A bórze pytnych, zo njebě za nju jenož swědomite wuwučowanje wažne, ale zo wabješe ju tež dźěło ze serbskej młodźinu a ze słowjanskimi přećelemi. Tuž je bjez dźiwa, zo angažowaše so Rutka wosebje w delnjoserbskim wotdźělu Domowinskeje skupiny SWW a we Wysokošulskej župje „Jan Skala“. Po habilitaciji nawjedowaše wona jako naměstnica Serbski wučerski wustaw a skrućeše wzajomnosć mjez serbskimi, pólskimi, čěskimi a słowakskimi studentami a wučerjemi.
Kaž třěcha skutkowaše sobotu złamana meja za skupinski wobraz po ...
Poradźeny dworowy swjedźeń z mejemjetanjom
Worklecy. Při najrjeńšim słónčnym wjedrje přewjedźeštej Worklečanska zakładna a wyša šula „Michał Hórnik“ minjeny pjatk swoje tradicionalne mejemjetanje. Znowa zhromadźi so k tomu na šulskim dworje nahladna ličba staršich, zajimcow a wobydlerjow, zo bychu sobu dožiwili, kak na kubłanišću tónle nałožk pěstuja. K serbskej hudźbje z paska rejwaše 14 porow šulerjow 4. lětnika a tohorunja 14 porow šulerjow 9. lětnika wokoło meje. Holcy běchu wšitke serbsku narodnu drastu woblečene. Po starodawnym wašnju wubědźowachu so na to hólcy 9. lětnika wo wjeršk meje. Najspěšniši bě Daniel Šwejda z Miłoćic, kiž wuzwoli sej Lilly Heinz z Pěskec za swoju mejsku kralownu. Pod hudźbnym přewodom wučerja na wuměnku Měrćina Paschwitza, kiž hraješe na akordeonje, ćehnjechu šulerjo po wsy hač k pomnikej. Mejski por sedźeše při tym na konju.
Dźensa kónči so w Choćebuskim cen­trumje za čłowjeske prawa ...
Kak so serbska drasta hotuje?
Dźěći serbsku drastu akuratnje woblec chce zwučowane być a žada sej wotpowědnu wědu. Tohodla je Rěčny centrum WITAJ kubłarkam dalekubłanje k hotowanju serbskeje narodneje drasty poskićił a přeprosy zańdźenu wutoru do Budyskeho Serbskeho domu. Angažował bě sej za to Bianku Trišbergerowu, něhdyšu nawodnicu šwalčernje SLA a nětko samostatnje skutkowacu šwalču-mišterku a hotowańču w Drježdźanach a Konjecach. Krok po kroku demonstrowaše wona jědnaće wobdźělnicam, kak so Budyska ewangelska rejwanska a swjedźenska kaž tež katolska „wuslěkana“ drasta hotuje. Při tym podawaše zajimawe informacije wo drasće a jeje jednotliwych dźělach, wo historiskich wosebitosćach a funkcijach. Wulku wažnosć kładźeše šwalča na to, wobdźělnicam wuwědomić, kak bytostna je dokładnosć při hotowanju drasty: „Wóčko wobhladowarja zapopadnje jako prěnje to, štož prawje njesedźi. Tohodla ma hotowańča tež najmjeńšemu drastowemu dźělej prawu kedźbnosć wěnować. Kritiski estetiski wid na woblečenu drastu je njesměrnje wažny“, Bianka Trišbergerowa potwjerdźi.
Zarjad dowola jenož dwě rjadowni
Choćebuz (SN/at). 73 šulerjow požada so wo to, wot noweho šulskeho lěta w 7. lětniku Choćebuskeho Delnjoserbskeho gymnazija (DSG) wuknyć směć. To chcyła nawodnica kubłanišća Anke Hille-Sickertowa jim tež zmóžnić. „Na zakładźe wustawy, šulskeho zakonja kaž tež noweho Serbskeho zakonja Braniborskeje mamy wšitke přeća, serbšćinu wuknyć, sćěhować“, wona rozłožuje. Tak by třeća rjadownja trěbna była. Tuchwilna woprawdźitosć pak je hinaša. Wotsrjedź apryla předleži nawodnicy DSG list Choćebuskeje wotnožki krajneho šulskeho zarjada. Tam je rěč wo 56 šulerjach w dwěmaj rjadownjomaj noweho 7. lětnika. To nawoda wotnožki Gerald Boese wobkruća.
