Wulka Dubrawa (CS/SN). Gmejnscy ra­dźi­ćeljo we Wulkej Dubrawje su na swojim zeńdźenju zańdźeny štwórtk na­dawkaj za nowotwar gratownje w Klukšu posrědkowali. Róšty twarić změje předewzaće SLB Lětoń (Litten) za poskitk 13 500 eurow. Twar gratownje, nimo třě­chi,­ pak přewozmje předewzaće Neu- und Rekobau Glotz z Niskeje, a to za 288 000 eurow.

Puć bjez pomjenowanja při Chró­stowskej (Crostaer) dróze ma přichodnje rěkać „Při sněhakowarskej horje“ (Am Skihang). Wobnowić wjesny hat w Brěmjenju (Brehmen) so dliji. Tam maja zbywace dźěła hišće zdokonjeć. Nachwatać dyrbja cynkowanje wobłoženja. Firma, kotraž bě dźěła přewzała, měješe so z wupadom trěbneje mašiny bědźić.

Wulkodubrawski wjesnjanosta Lutz Mörbe (njestronjan) zdźěli, zo Budyski krajnoradny zarjad wobstaranje uniformow a wuhotowanje wohnjoweje wobory njespěchuje. Přičina toho je skazanka wjacorych jězdźidłow, štož ma lěpšinu wyšeje spěchowanskeje sumy.

Wohnjowa wobora Chróst ma 2. junija nowe hašenske jězdźidło dóstać. Při wuměrjenju gratownje pak běchu zwěsćili, zo je jězdźidło za nju přewysoke.

Christian Huth stanje so z nowym­ Łazow­skim fararjom. Wot 1. septembra ma wón nowe zastojnstwo nastupić a zamołwitosć za wulkowosadu Hornjołužiska jězorina přewzać, zestajanu z wosadow Łaz, Delni Wujězd a Wulke Ždźary.

Łaz (AK/SN) Christian Huth naslěduje fararja Matthiasa Gnüchtela, kiž so na wuměnk poda, a je so wčera na kemšach wosadźe we Łazowskej ewangelskej cyrkwi předstajił. „Mamy běžny přechod. Směm swojeho naslědnika witać, a to je rědka hnada“, farar Matthias Gnüchtel dźakownje rjekny, witajo Christiana Hutha a jeho swójbu. „K zastojnstwu fararja słuša stajnje tež farska žona. Pytajće za radu čłonow wosady. Dźiwajće na fararsku swójbu tak, kaž sym to tež ja či­nił“, Gnüchtel wosadnych namołwi.

Farar Huth změje přichodnje zamołwitosć za wo­sady Łaz z 566 wěriwymi, Delni Wujězd z 364 a Wulke Ždźary z 564 přisłušnikami. Wot lěta 2007 tworitej Delni Wujězd a Łaz zhromadnu wosadu. Wot lětušeho februara nětko wobsteji wulkowosada Hornjołužiska jězorina, kotrejž tež Wulke Ždźary přisłušeja.

Koćinjan dźěćom wo rjanym starym nałožku powědał

Šunow/Koćina/Sulšecy/Radwor (aha/SN/JaW). Na mnohich tež serbskich a dwu­rěčnych wsach Hornjeje Łužicy su mi­njeny pjatk meju stajeli, tak na přikład w Róžeńće. Na dalšich městnach, kaž mjez druhim w Němcach, su kaž hižo­ loni jenož mjeńše mejske štomy na swój­skich ležownosćach stajeli abo scyła žane.

Naše rjane nałožki w běhu lěta hajić a swjećić je rjana tradicija, kotraž nje­měła so zhubić. Wone su nam kaž ča­sowe mězniki a nas na to dopominaja, kak spěšnje so koło časow wjerći. Zo pak bu­dźe to tež lětsa koronapande­mije dla znowa tak wobmjezowane sej meju stajić,­ bě lědma někomu wědome. Dokelž pak tomu tak bě, dyrbješe so poł­sta čłonow­ wopřijacy Šunowski młodźinski klub ze swojim nawodu Krysto­fom Hrjehorjom chcyjo nochcyjo po tym měć. Njedźiwajcy toho je tam horstka młodostnych pjatk nawječor hižo­ do toho spřihotowanu nimale dwace­ći metrow wysoku meju stajiła. Na jeje wjeršk stej Pia Bjeńšec a Klawdija Šěrakec po zwučenym wašnju serbsku chorhoj přičiniłoj.