Hižo jako dźěćo je rady molowała. Ale kaž Manuela Mohr sama praji, činješe to stajnje z wjesela, nic z někajkim wuměłstwowym cilom. Nětko pak je w Běłej Wodźe bydlaca wuměłča ze swojej prěnjej prěnjej personalnej wustajeńcu pod hesłom „Moje prěnje kročele“, kotruž su minjeny pjatk w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje wotewrěli, swój wuměłstwowy zaměr docpěła.
Manuela Mohr je w Miłorazu wotrostła. Ze staršimaj bydleše na burskim statoku swojeju dźěda a wowki. W Rownom chodźeše do zakładneje a do polytechniskeje wyšeje šule. W Hamorskej milinarni wukubła so na mašinistku za ćopłotne připrawy. Wot lěta 1986 bydli wona mjeztym w Běłej Wodźe.
Za čas wukubłanja w milinarni a pozdźišo w powołanskim žiwjenju pak njebě ženje prawje chwile a městna za molowanje. Hakle w lěće 2009 so zaso na swój bywši hobby dopomni. Do toho bě tři dźěći kubłała, za čas politiskeho přewróta z bjezdźěłnosću so bědźiła a so přiwšěm někak předrěła.
