Mysle wo antologiji lyriki a krótkoprozy „LitMiks‘24“ z přinoškami dohromady 14 awtorkow a awtorow

Antologijowy rjad „Paternoster“ Ludoweho nakładnistwa Domowina bě mnohim serbskim dorostowym awtorkam a awtoram z prěnim krokom, swoje teksty publikować a tak z oficialnym zastupom do swěta tudyšeje literatury. Tójšto z nich, kaž na přikład Jill-Francis Ketlicojc, Sylwija Šěnowa, Měrćin Wjenk, Madleńka Šołćic a Andreja Chěžcyna, su mjeztym dalše krótkopowědančka a/abo basnje spisali a wozjewili, pak w měšanych antologijach pak w swójskich zběrkach. Toho nadźija so zawěsće tež někotrežkuli młode pjero, kotrež je w naslědowacym, lětsa spočatk hodownika pod hesłom „LitMiks‘24“ wudatym formaće zastupowane. Kniha wopřijima cyłkownje 27 přinoškow dohromady 14 awtorow. Najwjace z nich, mjenujcy hnydom sydom, je Franciska Kušec napisała. Nic kóžda jeje basnjow docpěwa hłubokosć, kajkejež so „Naju film ...“ a „Morjo bjez žołmow“ dótkatej. Přiwšěm wuprudźeja wšitke jeje wjerše raz reflektowaceho ducha, dokładnje wobkedźbowacy swój wobswět a jón raz ironisce, raz melancholisce komentujo.

Budyšin (CRM/SN). Wiolinistaj a komponistaj Malte Hübner z Rostocka a Holm Birkholz z Berlina poskićištaj minjenu sobotu na žurli Serbskeho muzeja komorny koncert pod titulom „Pućowanje po serbskim hudźbnym swěće“. Program wopřijimaše twórby serbskich artificielnych hudźbnikow rozdźělnych dobow kaž tež swójske kompozicije. Je dźě předewšěm Hübner přez lětdźesatki ze swojimi serbskimi kolegami kreatiwnje zwjazany a w tudyšim koncertnym žiwjenju jako wobohaćacy hósć prezentny. Birkholz z Berlinskeje filharmonije ma nětkole podobne zajimy.

18. hodownika 1974 zemrě w Budyšinje narodny prócowar, knihikupc a ludowy awtor Arnošt Simon. Jeho pochowachu na Mikławšku kaž mandźelsku Hanu. Wona pochadźeše z Hrubjelčic a bě přistajena Instituta za serbski ludospyt. Na jeju narownym kamjenju na zapadnej stronje pohrjebnišća čitachmy słowa Ćišinskeho: „Měć w Serbach posledni měr, chcu dom, spać w Serbach změrom jenož móžu.“

Arnošt Simon narodźi so 2. jutrownika 1905 jako syn ratarskeje dźěłaćerki na knježim dworje w Zubornicy. Wón nawukny powołanje knihiwjazarja w Niskej a dźěłaše jako tajki wot 1923 w Smolerjec knihićišćerni, doniž jemu nacije jako aktiwnym Domowinjanej a politisce njespušćomnym w ćišćerni dźěłać njezakazachu. Naš nan, kotryž bě tohorunja přistajeny pola Smolerjec, powědaše mi často, kak su Arnošta, jeho a dalšich kolegow 1932 SA-mužojo přebili. Woni běchu přećiwo wustupowanju nacijow w Budyšinje protestowali.