Lětni serial SN13. dźěl a kónc

Kak móže putniska hospoda při ekumeniskim Jakubowym putniskim puću městno wotpočinka być a runje tak podij za małe formy wuměłstwa skićić, Chróšćanska putniska hospoda jara nazornje wotbłyšćuje. Mjeztym hižo něšto lět w zymskich měsacach poskića putniska mać Monika Gerdesowa w swojim domje nimo přednoškow wo putnikowanju tohorunja čitanja, małe koncerty, spěwne wječorki a wjele dalšeho, štož ma mjez wobydlerjemi stajnje dobry wothłós.

Hospodu tež jako městnosć zarjadowanjow wužiwać bě ideja, kotruž je Monika Gerdesowa ze swojim mandźelskim „wupjekła“. Bohužel wón zwoprawdźenje myslički sam hižo dožiwił njeje. „Naju ideja bě, zo putnicy na swojim puću něštožkuli nazhonjeja, wo čimž móža druhim powědać“, putniska mać rozłožuje. A dokelž je hospoda samozrozumliwje dźěl wsy, chcyše wona wot wšeho spočatka tež susodow a tamnych wjesnjanow sobu zapřijeć. „Nochcych tu swójsku poliwku warić, ale wobydlerjam ze wsy a wokoliny kaž tež dalšim znazornić, što při putnikowanju dožiwiš“, Chróšćanka powěda.