Lětnje dźiwadło NSLDź pokazuje NDR we wjacorych fasetach, hłownje pak z wida runje z młodźiny rozžohnowaceho so rjeka

Po dyrdomdejach Olsenoweje cwólby, kotrež běchu minjene tři lěta dźesaćitysacy wopytowarjow na Budyski hród wabili, je so Němsko-Serbske ludowe dźiwa­dło lětsa za hinašu maćiznu roz­sudźiło. Přiwšěm njeje cezura přewulka, wšako ma tež kruch „Na krótšim kóncu Słónčneje aleje“ po romanje Thomasa Brussiga potencial, we wěstej měrje samsne abo znajmjeńša podobne začuća publikuma narěčeć resp. wuskutkować. Hač danska trójka ganowow abo kwartet rady rebelowacych młodostnych we Wuchodnym Berlinje – za w NDR narodźeneho a wotrostłeho přihladowarja njeje (n)ostalgija runjewon najnjeprawdźepo­dobniša reakcija. Wjetšina (potencielnych) přihladowarjow je nimo toho zawěsće wu­spěšne sfilmowanje knihi režisera Leandera Haußmanna widźała. Tak ani njezadźiwa, zo bě premjera lětušeho lětnjeho dźiwadła NSLDź dźens tydźenja wupředata, ani přewšo dobry wothłós wopytowarjow njebě překwapjacy.