Nowe wudaće Rozhlada je trochu wobšěrniše a započina so hnydom z wužadacym prašenjom: Je kolektiwne emocionalne a entuziastiske nastajenje a jednanje etnikuma trěbne za jeho přetraće a měło so snano samo wědomje sylnić? Wo „horcej“ etniskosći čitaće w teksće Leoša Šatavy.

Štó je poprawom Serb? Tón abo ta, kiž ma serbskich prjedownikow abo ći, kotřiž serbsce rěča? Wo tym, kak je Arnošt Muka z prašenjom wobchadźał, kotrež za jeho čas hišće nikoho njezaběraše, zhoniće z interviewa z Robertom Lorencom wo Mukowej „Statistice Łužiskich Serbow“.

Hodźa so konflikty wobeńć, hdyž so entuziast ležernje z duchownym wobsydstwom druhich wobchadźejo horliwje do dźěła da a hdyž zapřehnje do swojeho předewzaća překwapjenych rowjenkow, kiž so sobudźěłu docyła wuwinyć njemóža? Trochu hinaši wid na zrodźenje serbskeho nowinarstwa a poměrje mjez Janom Pětrom Jordanom a staršim Handrijom Zejlerjom skići přinošk Franca Šěna.