Wuslědki štyrjoch wobydlerskich dźěłarničkow předstajili

Hórnikecy (AK/SN). Hórnikecy a tamniši hórniski muzej Energijowa fabrika maja přichodnje žiwy a njedźělomny cyłk być. Móst mjez sydlišćom a muzejom móhł projekt „energijowe dwory“ być. To staj prokuristka Heike Pinkepank a jednaćel Choćebuskeho Instituta za nowe industrijowe kultury dr. Lars Scharnholz minjenu sobotu w Hórnikečanskim wobydlerskim centrumje potwjerdźiłoj. Wonaj předstajištaj wuslědki štyrjoch wobydlerskich dźěłarničkow, kotrež wot lěta 2016 skutkuja. Choćebuski institut je dźěłarnički fachowje přewodźał. Zakładna myslička projekta „energijowe dwory“ je: Wot muzeja hižo njewužiwane twarjenja maja so z dožiwjenskimi dźěłarnjemi stać. Škleńca, drjewo, hlina, tekstilije a dalše temowe wobsahi bychu móžne byli. Produkciju móhli tam originelnje a praktisce pokazać a rozłožić. Předstajomne su tež kofejownje, małe wobchody a pensije. Wopytowarjo Energijoweje fabriki bychu dlěje na městnje přebywali.