Wot oktobra ma Aleksandra Mandić ze serbiskeho města Šabac nowe žiwjenske srjedźišćo, a to w Lipsku. 26lětna je dwaj semestraj stipendiatka Załožby za serbski lud – a je po zdaću scyła sprěnja, kotraž stipendij z doktorskim dźěłom zwjazuje. Wšako njestuduje młoda žona jenož na Lipšćanskim Instituće za sorabistiku, ale je zdobom doktorandka prof. dr. Edwarda Wornarja. Tema jeje disertacije rěka „Imagologija w prozy Jurja Brězana po Druhej swětowej wójnje“. Za čas studija serbiskeje literatury a dalšich słowjanskich rěčow w Nowym Sadźe a w pólskim Krakowje drje njeje so wona ze serbskej literaturu zaběrała, ćim wjace pak z wobrazami. „Wobrazy wo druhich“ na zakładźe biografije serbiskeho wědomostnika bě jeje masterske dźěło. Nětko pilnje serbsku literaturu čita. „Teksty Benedikta Dyrlicha rozumju, pola Křesćana Krawca prěnje dźesać stron rozumju a potom hižo ničo a za twórby Jurja Brězana trjebam hnydom słownik – to je prosće wužadanje“, wona rozłožuje. „Je bohatstwo literaturu druhich znać.“