Njedawno su so pod https://sachsen. digital/ dalše digitalizowane serbske doku­menty wozjewili. Jedna so wo 19 zwjazkow z dohromady 10 600 ruko­pisnymi stronami z pjera sobustawow studentskeho towarstwa Serbowka w Praze, kotrež nastachu wot lěta 1892 do 1925. Nimo toho je 40 dalšich historiskich ćišćow serbskeho pismowstwa ­digitalnje spřistupnjenych, mjez nimi knižne drohoćinki ze 17. lětstotka.

Budyšin (SN/CoR). Jedna tajka drohoćinka je „Ta mała Biblja“ Jana Hübnera z lěta 1733, kotraž bě w Lubijskim nakładni­stwje Reimers wušła. Z podpěru Budyskeho Serbskeho muzeja, kotryž je swój eksemplar „małeje biblije“ wupožčił, hodźachu so pobrachowace strony wudospołnić.

Ćežišćo zažnych ćišćow je duchowna literatura, štož so tež w digitalizatach wotbłyšćuje. Drohoćinka ze swětoweje facho­weje literatury su „Horne Lużicżke ßerßke Schul-Knischki“ z lěta 1778 – tak­rjec­ prěnja wučbnica z wobšěrnej wědu tehdomnišeho časa: čitanje, ličenje, te­hdyši pjenježny system, cyrkwinske stawi­zny, zemjepis a prawe zadźerženje w žiwjenju. Naspomnjenjahódna je tež „Khrónika Kulowa“ z lěta 1878.