Budyšin (SN/bn). Jako „prěnju prěničku hornjoserbskeje poezije“ po wjace hač dźesać lětach připowědźi Janka Pěčkec de Lévano, nawodnica lektorata publikaciju „Mosty přez morjo“ wudawaceho Ludoweho nakładnistwa Domowina, nowu zběrku z basnjemi Sylwije Šenoweje, powitawši něhdźe 40 wopytowarjow wčerawšeje knižneje premjery w Smolerjec kniharni. Awtorka sama recitowaše na to wuběr swojich wjeršow kaž tež přebasnjenjow lyriki Wicławy Szcymborskeje. Tematiske ćežišća předstajenych basnjow běchu na přikład lubosć, zahubny wliw čłowjeka na ekosystem a izolacija „za čas korony, w kotrymž smy so snano sami spóznawali, ale druhich hižo nic“. Po čitanju, kotrež bě Šěnowa z wjacorymi popowymi spěwami mjez druhim Taylor Swift a skupiny JANKAHANKA wobrubiła, mjenowaše wona „morjo, jězby a rěč samo na sebi“ jako najwažniše inspiracije za swoje tworićelstwo: „Serbšćina ma telko rjanych rěčnych wobrotow, kotrež rady z nimi so hrajkajo kombinuju.“ Nimo toho chce wšojedne, dokal sej dojědźe, „spóznać we wšěm Łužicu“.