Janšojce (RK/SN). „Přiwěrki pola Serbow w zymskim času“ bě nadpismo přednoška Uty Henšeloweje ze Šule za delnjoserbsku rěč a kulturu, kotryž wotmě so minjeny štwórtk w Janšojskim Serbsko-němskim domizniskim muzeju we wobłuku tam prawidłownje wuhotowaneje přazy. Referat bě referentka „na zakładźe literarnych rešeršow kaž tež woprašowanjow staršich ludźi“ zestajała. „We 18. lětstotku běchu w zwisku ze samodruhosću, narodźenjom, mandźelstwom, kwasom a křćeńcu wašnja a nałožki nastali, kotrež so ertnje dale dawachu.“ Tak wuwichu so na přikład předewšěm w adwenće pěstowane lubosćinske orakle za prašenja, kaž na přikład „Kak dołho wostanu ja jako holca hišće na přazy? Kotreho/kajkeho muža dóstanu?“ Za to bu na přikład nakusane jabłuko pod hłowak połožene; powołanje potencielneho mandźelskeho zwěsćichu „wěšćo zwuki přirody wuchodźujcy so po křižowym puću“. Zo měli so hałuzy sadowcow w nocy 29. nowembra na swj. Handrija mjelčicy rězać a tež mjelčicy do domu stajić, zo bychu hody kćěli, da někotremužkuli hosćej rozmyslować, čehodla snano w tym zwisku dotal mało zboža mějachu.