Dr. Michael Kunze, kiž chce w aprylu swój nowy „antikwariat při tachantskej cyrkwi“ w Budyšinje wotewrěć, skutkowaše wot lěta 2009 do 2020 jako žurnalist, naposledk za regionalny dźenik Freie Presse, kotryž w Kamjenicy wuchadźa. W lěće 2012 je wón do Drježdźan přećahnył, hdźež tuchwilu tež bydli. Dokelž su jeho dźěłowe městno wot Freiberga do Kamjenicy přepołožić chcyli a tež, dokelž měješe w minjenym času dźeń a mjenje sobudźěłaćerjow dźeń a wjace dźěła zmištrować, je wón so rozsudźił, so z dotalnym žurnalistiskim dźěłom rozžohnować a něšto cyle hinaše činić.
Michael Kunze je 38 lět stary a je so w Šwikawje (Zwickau) narodźił. Wotrostł je w Langenhessenje blisko Werdauwa w předkraju Rudnych horin. Wot 2002 do 2007 studowaše politiske wědomosće, geografiju a sociologiju w Kamjenicy. 2014 promowowaše wo židowskim politoloze a „wučerju demokratije“ Sigmundźe Neumannu. Swoje lěta jako žurnalist ma wón za dobry čas a nochce tele nazhonjenja parować. „Situacija w žurnalizmje pak je dale a hórša“, Michael Kunze měni.
Jenož dwaj dnjej po swojich 94. narodninach zemrě 10. februara w Lipsku bydlacy sorabist a slawist profesor Hinc Šewc. Ze swojimi wědomostnymi wozjewjenjemi je lětdźesatki dołho postup w sorabistiskim rěčespyće sobu postajał.
Kruta wěra maćerje bě Wolfgangej Krausej přeco zepěra w žiwjenju. „Bóh tón Knjez, na njeho ženje njezabudź. Njemóžeš ženje hłubšo padnyć hač do Božeje ruki. Wón budźe tebje přeco słyšeć a lubować“, powěda 68lětny architekt we Wulkich Ždźarach wo dobrej radźe swojeje maćerje z dźěćacych dnjow. Jako chorobna sotra w Hórniskej chorowni w Essenje widźeše wona w Druhej swětowej wójnje njewuprajomnu bědu. Při mnohich bombowych nadpadach bě samo přeco zaso zapaladła wot třěchi chorownje wotstronjała. Jeho nan bě kubłany muler a kolpingowy wandrowski. Pola Stalingrada bu jako wojak zajaty. „Pozdźišo dóńdźe do Armenskeje“, rozprawja Wolfgang Kraus, „w jatbje by nimale zmjerznył a zahłódnił. Při pospyće, sej běrny z lěhwoweho wohenja wzać, jeho sowjetscy wojacy lepichu. Jako jeho z třělbišćom storkachu, wupadny jemu mały Chrystusowy křiž z kapsy, štož jemu po zdaću žiwjenje wuchowa.“ Hnujacy powěda Wolfgang Kraus wo swojich staršich.
Budyšin (SN/JaW). Tuchwilna intendantka Serbskeho ludoweho ansambla (SLA) Judith Kubicec jeničku serbsku profesionelnu kulturnu instituciju definitiwnje wopušći (SN informowachu). To je direktor Załožby za serbski lud Jan Budar na naprašowanje našeho wječornika hišće raz wobkrućił. Nimo toho Budar na wčerawšej zawodnej zhromadźiznje w SLA sobudźěłaćerjam institucije dalše kročele w naležnosći rozłoži. Kaž z nowinskeje zdźělenki załožby wuchadźa, přewozmje hač k wotchadej Kubicec 31. julija a tak „hač do kónca hrajneje doby zastupjer intendantki Tomaš Kreibich-Nawka najwažniše interne nadawki“. Při tym ma so wón z intendantku wusko wothłosować.
Budyšin (SN/bn). Za dźěłarnju „Tagwerk“ na Budyskej Sukelnskej chowa so multifunkcionalna městnosć za wuwiwanje, design a zhotowjenje najwšelakorišich produktow. Po koncepće „coworking space“ rumnosće wobhospodarjace towarstwo „Tagwerk – Dźěłań dźeń“ zajimcam zmóžnja, swoje ideje zwoprawdźić a so rjemjeslnisce wuspytać (SN rozprawjachu).
Najwjetša rumnosć je planowanski běrow runje tak kaž dobra stwa a biblioteka. Wotnětka słuži přidatnje jako wustajenišćo. „Hdźe je hranica mjez wuměłstwom a dźěłom wšědneho dnja?“, so čłonojo towarstwa na internetnej stronje tagwerk.space prašeja – a hnydom tež wotmołwja: „Tajkeje hranicy njeje!“
Aktualnje wustaja tam Biskopičanska tworjaca wuměłča Anja Herzog wjacore wolijowe a akrylowe mólby. Za nju je přehladka móžnosć, ze swojim skutkowanjom so prezentować a zdobom za swoje posłužby wabić, wustawkam a zasadźe „Tagwerk“ cyle wotpowědujo. Na naprašowanje zhotowja wona indiwiduelne, přećam kupcow přiměrjene twórby.
Wobstejnosće w zwisku z aktualnej pandemiju a wokomiknje njemóžne wustupy su kreatiwitu w Serbskim ludowym ansamblu pohonjeli. Wčera pokazachu prěni raz „Kofej w blidarni“, digitalnemu swětej přiměrjenu dokumentarisku retrospektiwu.
Poprawom sym so nadźijała, zo jeho loni, w meji 2020, na Praskich knižnych wikach „Svět knihy“ zetkam. Chcych so z nim jako jednaćelka Ludoweho nakładnistwa Domowina słužbnje rozžohnować. Koronapandemije dla pak su wiki na nazymu přestorčili, potom je cyle wotprajichu. Nětko dyrbimy so z Petrom Čačkom, słowakskim přećelom Serbow, na přeco rozžohnować. W 85. žiwjenskim lěće je 6. februara w Bratisławje zemrěł.
Bräist/Bredstedt (SN/CoR). Sewjerna frizišćina rěkaja dialekty frizišćiny, kotrež na pobrjoze sewjerneje Friziskeje, na kupach Feer/Föhr, Öömrang/Amrum, Söl’/Sylće, na halligach kaž tež na Helgolandźe nałožuja. Nětko móžeš prawy přełožk tež online pytać a namakać. Friziska rada sekcija sewjer je online-słownik do interneta stajiła, a to pod adresu https://www.friesisch.net.
Sewjernofriziski online-słownik wobsahuje zběrku něhdźe 36 000 słowow, zapřijećow a rozjasnjenjow pobrjožneje friziskeje rěče (Mooringowy frasch). Je to wuslědk dołhych a intensiwnych prócowanjow. Projekt je Zwjazk financnje spěchował. Mały redakciski team chce nětko online-słownik stajnje polěpšeć. Pokiwy a namjety za polěpšenja su witane. Srjedźodobnje je planowane, dalše dialekty předstajić.
„Wjeselimy so, zo móžemy skónčnje friesisch.net zjawnosći spřistupnić. Přejemy wšitkim wjele wjesela při tym, sej frizisku rěč wotkrywać a ju wuslědźić“, praji předsydka friziskeje rady sekcije sewjer/Frasche Rädj Ilse Johanna Christiansen.