Tomáš Kadlubiec je nowy koncertny mišter Serbskeho ludoweho ansambla. Na swojej internetnej stronje wopisuje so sam jako „syn namjezneho šleskeho regiona, hdźež kultury Čěskeje, Słowakskeje a Pólskeje do jónkrótneje wšědneje, čiłeje woprawdźitosće hromadźe rostu“.
Na huslach hraje Kadlubiec hižo wot zažneho dźěćatstwa. Swoje prěnje wuznamjenjenje dósta tehdy dźesaćlětny jako dobyćer „Absolutneho myta wubědźowanja morawsko-šleskich statnych hudźbnych šulow za dźěći“ – wuspěch to, kotryž jemu žiwjenjoběh hudźbnika takrjec wuwědomi. Nimo klasiskeho wukubłanja na wiolinje hraješe wón „wot wšeho spočatka tež we folklornej skupinje Javorov“ swojeho ródneho města Třinec, štož bě za njeho dalša dobra šula a zawěsće wšo druhe hač njelěpšina hladajo na jeho nětčiše nadawki w Budyšinje.
Spěchowanske towarstwo Filharmoniske mosty w Zhorjelcu zhladuje přewšo kritisce na aktualny posudk wo dźiwadłach a kulturnych zarjadnišćach Hornjeje Łužicy.
Zhorjelc (AK/SN). Posudk Mnichowskeje poradźowanskeje firmy actori wo přichodźe hornjołužiskich dźiwadłow a dalšich kulturnych zarjadnišćow žněje dźeń a wjace kritiki. Zalutować a zawrěć hižo mnohe lěta kruće etablěrowane Zhorjelske hudźbne dźiwadło njeje akceptabelne. To podšmórnje předsyda Spěchowanskeho towarstwa Filharmoniske mosty Stefan Dedek w Zhorjelcu.
Čorny Chołmc (SN/JaW). Nowe dopóznaća wo wosobje Krabata Janje Šadowicu su we wobłuku slědźerskeho projekta w zamołwitosći Čornochołmčanskeho Krabatoweho młyna wotkryli. Kaž jednaćel młyna Tobias Čižik zdźěli, slědźitaj wot spočatka lěta Kulowski genealoga Hans-Jürgen Schröter a z Čorneho Chołmca pochadźaca Susann Wuškec wo jeho historiskich pozadkach a mytosu.
Hans-Jürgen Schröter hižo wjele lět intensiwnje wo Šadowicu slědźi, tež we wukrajnych archiwach, mjez druhim w Žumberaku, zwotkelž Krabat pochadźa. 2014 bě wón w seriji w Serbskich Nowinach „Na slědach Jana Šadowica“ swoje dopóznaća předstajił. Susann Wuškec dźěła w Drježdźanach jako turistiska wodźerka a je specialistka za srjedźowěkowske a sakske stawizny kaž tež za mytologiju, magiju a tworjenje bajow pola Serbow. Wobaj zaběrataj so zdobom z ležownostnymi mjenami Čorneho Chołmca we 18. lětstotku. Swoje dopóznaća k woběmaj temomaj předstajitaj Wuškec a Schröter 12. junija na Čornochołmčanskej nawsy. Wujasnić tam mjez druhim chcetaj, zwotkel ma Kozelski łuh (Koselbruch) swoje mjeno.
Budyšin (CS/SN). Wosebita wustajeńca w Budyskej tachantskej cyrkwi dopomina na žiwjenje a skutk kantora a komponista Christiana Gottloba Augusta Bergta, kiž by 17. junija 250. narodniny swjećił. Rodźeny Oederanjan nastupi 1802 jako Budyski tachantski organist a wukonješe zastojnstwo 35 lět. Snadneje mzdy dla, kotruž jemu město přilubi, přizasłužeše sej wot 1817 něšto pjenjez jako wučer na Krajnostawskim seminarje. Hač do swojeje smjerće 1837 wukubła wón tam dohromady 93 němskich a 44 serbskich młodych muži na kantorow-wučerjow za ludowe šule Hornjeje Łužicy. Nimo toho spisa tójšto kompozicijow. Lisćina jeho twórbow je wobšěrna a wjeloraka, wopřijima pak poměrnje mało kruchow za pišćele. Komponist orientowaše so ze swojimi skerje krótkimi twórbami předewšěm na potrjebje a kmanosćach swojich šulerjow. Swoje wučbne nazhonjenja zjima 1832 w knižce „Etwas zum Choral und dessen Zubehör“.
Błobošojce (JoS/SN). Wjace hač 30 lět je mjeztym zašło, zo běchu w Delnjołužiskej serbskej muzejowej wsy Błobošojcach“ (Bloischdorf) we wokrjesu Sprjewja-Nysa muzejowu bróžeń poswjećili. Wjesne mjeno dodachu po towaršnostnym přewróće. Čehodla, to dźensa hižo nichtó tak dokładnje njewě. Wo wsy pak zhoniš dale tójšto w muzejowej bróžni, natwarjenej spočatk 1990tych lět z podpěru spěchowanskich srědkow Europskeje unije. Delnjołužiske serbske muzejowe towarstwo ze swojimi 28 čłonami je nošer zarjadnišća, mějićel je hamt Derbno-kraj.
Sabinu Schubert z Połčnicy su předwčerawšim, póndźelu, w sakskej statnej kencliji w Drježdźanach z počesćenjom Maecenasa 2020 Dźěłoweho kruha samostatnych kulturnych institucijow (AsKI) za spěchowanje kulturneho žiwjenja w Hornjej Łužicy wuznamjenili. Je to prěni raz, zo hódnoći jury AsKI „wusahowacy kulturny angažement, kotryž bjez wulkeho zamóženstwa jónkrótne wukonja a wuskutkuje“. Zdobom su prěni raz wosobinu z wuchodoněmskeho zwjazkoweho kraja resp. Sakskeje počesćili.