Inscenaciju NSLDź „Čmjeła Hana“ je sej nimale 2 000 dźěći wobhladało. We Łužicy hru w tutej sezonje wjace njepokazaja, předstaja pak ju w juniju w nižozemskim Leeuwardenje.
Budyšin (SN/bn). Inscenacija Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła „Čmjeła Hana chce pomhać“ je wothrata – znajmjeńša za aktualnu hrajnu dobu a naš region. W juniju mjenujcy předstaji Budyske jewišćo hru trójce we wobłuku projekta „Home of languages“, kotryž friziska metropola Ljouwert (nižozemsce: Leeuwarden) jako lětuša kulturna stolica Europy zarjaduje. „W pawiljonje wosrjedź města prezentuja tam tydźensce wotměnjejo so europske narody swoju rěč a kulturu. Serbja wobdźěla so wot 24. junija do 1. julija“, rjekny ze stron Załožby za serbski lud zamołwita Hanka Budarjowa na naprašowanje.
Wojerecy (UH/SN). Prěni z dweju planowaneju swjedźenjow k 750. róčnicy prěnjeho naspomnjenja Wojerec wotmě so tam kónc tydźenja kołowokoło staroměšćanskeho torhošća. Před starej radnicu a na wokolnych hasach njeposkićichu jeno zabawu, ale tež wjele hudźby a kulinariske wosebitosće. Wčerawša njedźela steješe cyle w znamjenju serbskeje kultury. Tak předstajichu rejwanske skupiny ze Židźinoho, Ćiska, Brětnje a Čorneho Chołmca wurězki ze swojeho programa. Dale dožiwi publikum Židźinski chór, Choćebuski Němsko-serbski ansambl a kapału Kupazukow. Bohužel bě Serbski kwasny ćah Slepo chorosće dla krótkodobnje wotprajić dyrbjał.
Drasta rejuje! Rejuj sobu! To je hesło mjeztym 6. błótowskeho ludoweho a drastoweho swjedźenja. Na njón hotuja so wospjet drastynošerki a drastynošerjo z cyłeje Łužicy.
Bórkowy (SN/MiR). Nałožki, jědźe, hudźba, wosebje pak narodna drasta steja w srjedźišću lětušeho błótowskeho drastoweho swjedźenja. Tón pak nochcedźa wuhotowarjo, turistiske towarstwa Bórkowy, Lubnjow a Lubin jenož mjez sobu swjećić a namołwjeja tuž zajimcow ze wšěch łužiskich kónčin sobu činić. Tak wabi mjez druhim tež Domowina na swojej měsačnej protyce wo wobdźělenje zajimcow na njewšědnym zarjadowanju.
Lětnje prózdniny so z wulkimi kročelemi bliža a što drje je rjeńšeho, hač sej zhromadnje z dźěćimi swoju dowolowu knižnu lekturu wupytać směć. Zo je tež dorosćenemu dobytk, sej jónu knihu za młodostnych do kófra tyknyć, dopokazuje loni w samsnym času wušła kniha Jasminki Petrović „Lěćo za započatkarjow“, kotruž je Lubina Hajduk-Veljkovićowa zeserbšćiła. Ćim bóle, je-li dowolowy cil Chorwatska abo samo kupa Hvar.
Budyšin (SN/bn). Sobotu zakónčitej dwě zarjadowani – „HUBA & SŁOWO“ a „RUKA & NOHA“ – w Budyskim Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle lětuše wubědźowanje talentow „Lampenfieber“. Pod hesłom „Měr je ...“ stej wobłukaj tworjace wuměłstwo a hudźba hižo wotzamknjenej. Mjezyfacit Dirka Albersa, nawody předsydstwa wurisanje zhromadnje z towarstwom Kamjentny dom wuhotowaceje wokrjesneje lutowarnje, je pozitiwny: „Wokomiknity staw zwjesela. Prěnje finale segmenta ‚WOKO‘ kónc apryla w Kamjentnym domje bě hladajo na zapodate twórby poradźene. Wobłuk ‚WUCHO‘ mam hladajo na mnóstwo wobdźělnikow kaž tež přihladowarjow samo za grandiozny.“
Njedawno předstajichu dźěći a młodostni swoje hudźbne přinoški na Budyskim nalěću. „Žitne wiki běchu stajnje połnje wobsadźene. Jako čłon wukony hódnoćaceje jury sym z talentowanymi młodymi hudźbnikami rěčał. Wězo běchu trochu rozpjeršeni, ale wjeselachu so tež nad wulkim zajimom publikuma.“
Budyšin (CRM/SN). „Před něhdźe dwěmaj lětdźesatkomaj započach so z wosobinu Jana Kiliana a dalšimi serbskimi wupućowarjemi do Sewjerneje Ameriki a druhich zamórskich krajow zaběrać“, praji Trudla Malinkowa, wědomostna sobudźěłaćerka w Serbskim instituće, wutoru wječor w Budyskej měšćanskej bibliotece na Hrodowej mnohim němskim a serbskim zajimcam. Dźiwajo na městnosć přednoška a wjele wopytowarjow z kruha Staroměšćanskeho towarstwa Budyšina wěnowaše so wona dosć dokładnje Janej Kilianej jako teologej, spisowaćelej, přełožowarjej a kěrlušerjej, kiž běše so 1811 w Delanach (Döhlen) pola Kubšic swobodnemu žiwnosćerjej narodźił. Ze swójby pochadźachu hižo někotři ewangelscy duchowni. Jeho prěnjotny žiwjenski zaměr bě misionstwo. Po wuchodźenju Budyskeho gymnazija pak bě jemu jeno dźak zdźědźenemu nanowemu zamóženju móžno na uniwersiće w Lipsku studować, referentka potwjerdźi.
Pančicy-Kukow (CRM/SN). Znowa běštej chór Lipa a Křesćansko-socialny kubłanski skutk poslednju njedźelu róžownika na koncert do zahrody zežiwjenskeho a zeloweho centruma w klóštrje Marijinej hwězdźe přeprosyłoj. Tola što činić, hdyž hóstne ćěleso, delnjoserbski chór z Choćebuza, na kotryž běchu so wjeselili, jara krótkodobnje chorosće dla wotpraji? „W běhu dweju hodźin smy sej my, skupina Wólbernosće, wšo za wustup přihotowali“, móžeše Fabian Kaulfürst publikumej z jewišća zdźělić. A woni poskićichu jako kwintet perfektny koprogram, kiž znowa wo wulkej zamóžnosći něhdyšich chowancow 1. serbskeje kulturneje brigady swědčeše. Hač su to stare znate serbske pěsnje w naročnym nowym přetworjenju abo to a tamne cyle nowe, dlěje hač dwaceći lět dźě su woni w swojej komornohudźbnej zestawje nimoměry kreatiwni.