Šwjelu z wustajeńcu počesćeja
Marko Smoler so do sydarnje Serbskich Nowin wróćił
Za ćichim bě skutkował. Bjez njeho pak naš lud njeby swój dźenik měł: Marko Smoler ma nětko čestne městno wosrjedź wšědneje dźěławosće redakcije našeho wječornika..
Budyšin (SN/mb). Prěni šefredaktor serbskeho dźenika – Marko Smoler – je wotnětka ze swojim portretom na kóždym posedźenju redakcije SN přitomny. Na małe swjatočne přijeće na česć Marka Smolerja je šefredaktor Marcel Brauman wčera nimo sobudźěłaćerjow redakcije nawodnicu Serbskeho kulturneho archiwa, dr. Annett Brězanec, zastupjerku Budyskeho Serbskeho muzeja, Andreju Pawlikowu, a jednaćela Ludoweho nakładnistwa Domowina (LND) Symana Pětra Cyža witał. Koleginam a kolegam so za prěnje lěto wšědneho zhromadneho dźěła podźakowawši, skedźbni na wuznam załožerja našeho dźenika: „Na proze dalšeho techniskeho wuwića SN z digitalnej platformu je wažne, zo sej naše žurnalistiske korjenje wuwědomjamy.“
Rumunska poezija serbsce, němsce a grafisce
Budyšin (SN/bn). „Traian Pop je fenomen. Wón je wjeloraki intelektualny, basnik a wudawaćel mjeztym 176. edicije rjadu ‚Lyrik‘. Jako nakładnik je so předewšěm na poeziju wuchodneje a južneje Europy wusměrił a skići mjez druhim ze swojimaj kwartalnje wuchadźacymaj časopisomaj ‚Martix‘ a ‚Bawülon‘ wobstajnje tež serbskim wuměłcam forum zwonka Łužicy.“ Z tymle słowami zahaji Dietrich Šołta prezentaciju aktualneho zwjazka mjenowaneho rjadu „Posledni sněh – Der letzte Schnee“ wčera w Smolerjec kniharni. W nakładnistwje Pop wušła zběrka wopřijima 51 basnjow Popa, kotrež běchu wjacori poeća z rumunšćiny do němčiny přełožili a tak Dorotheji Šołćinej a Benediktej Dyrlichej předłohi za přebasnjenje do serbšćiny wutworili. „Jedna so potajkim wo 3. interpretaciju. Poezija Popa rozkuskuje samozrozumliwosć, interpunkcija je jemu runje tak smorže kaž běžna logika“, Dyrlich wužadowanja přenjesenja originalnych tekstow do hornjo- a delnjoserbšćiny zjima. Šołćina doda rekapitulujo, zo běchu jej naposledk Swjedźenje serbskeje poezije z přičinu, mjezynarodnu lyriku zeserbšćić.
Serbski ludowy ansambl předstaji pod nadpismom „Zymski čas“ wot ...
Namrěwstwo rjeka
Woznam druhdy „hakle po 20 abo 50 lětach“ jasny
Budyšin (SN/bn). Hesło „Z wobrazami swójski porjad w chaosu swěta wutworić“ zjima po słowach Agnes Matthias, kuratorki Archiwa fotografow Němskeje fototeki, tworićelstwo Budyskeho fotografikarja Jürgena Maćija. Tohodla „hodźi so wuběrnje jako nadpismo“ mjeztym 5. zarjadowanja rjadu „spotlight“, kotrež stej mjenowany archiw a jeho nošer, Sakska krajna a uniwersitna biblioteka SLUB, wčera w Budyskim Serbskim muzeju wuhotowałoj. Přiležnosć bě jimaj aktualna wosebita wustajeńca „Ducy domoj“, koncipowana jako retrospektiwa pjeć lětdźesatkow wopřijimaceho profesionelneho skutkowanja Maćija.
A stawiznopis?
Karlo Nowak
Wuwiće Łužicy přez lětdźesatki z fotoaparatom dokumentował
Wot toho časa, zo sym čitać móhł, sym poprawom z fotami Ericha Schutta wotrostł. Staršej běštaj doma we Wětošowje nowinu Lausitzer Rundschau abonowałoj, a jako prěni fotograf a fotoreporter tehdyšeje nowiny SED w Choćebuskim wobwodźe běch fota Ericha Schutta nimale wšědnje w nowinje wuhladał. Wone wotpopadnychu zaćišće z łužiskeho hórnistwa a energijownistwa runje tak kaž z ratarstwa w bjezposrědnym susodstwje wulkich milinarnjow a brunicowych jamow. Tehdy hišće njewědźach, zo pochadźa po wšej Łužicy znaty fotograf z mojeho domizniskeho města, zo běše wón w dźensa tam hišće wobstejacej Petzoldojc „Błótowskej drogeriji“ powołanje fachoweho drogista nawuknył. Tute wopokaza so jako wuchadźišćo za pozdźiše skutkowanje jako fotografa wulkeje łužiskeje nowiny a wobrazoweho chronista žiwjenja předewšěm w dwurěčnej Łužicy. W septembrje 1953 bě pola Lausitzer Rundschau jako fotograf dźěłać započał, w lěće 1994 poda so na wuměnk.
