Trening za přichodne nadawki
Wulka syła čłonow Serbskeho folklorneho ansambla Wudwor (SFAW) je minjeny kónc tydźenja we Wodowych Hendrichecach swoje lětuše treningowe lěhwo přewjedła.
Wodowe Hendrichecy (SN/MiR). W třoch rumnosćach wočerstwjenskeho centruma za dźěći a młodostnych „KiEZ Querxenland“ we Wodowych Hendrichecach běchu wot minjeneho pjatka hač do njedźele słowjanske zwuki słyšeć. Tam rejowachu „oldije“, to rěka, něhdyši aktiwni rejwarjo SFAW, hromadźe z tuchwilu najbóle nazhonitymi rejowarjemi ansambla. Najwjetša skupina mjez ansamblowcami pak je dorost. Treningowe lěhwo je Załožba za serbski lud z pjenježnej podpěru zaručiła. Wobdźělnicy su pak tež swójski financielny podźěl zapłaćili.
Wo husl(ičk)ach
Nawal na Dnju archiwow
Serbski ludowy ansambl je missu D-dur op. 86 „Łužanská“ ...
Portret wusahowaceho inženjera, slědźerja a twarca
Čitajće w nowym rozhledźe (01.03.24)
W měrcowskim wudaću jewja so starše a nowe zajimawostki. Nowa je redakciska obsesija za rysowankami z psami, kaž ju z Wojerec pochadźaca wuměłča Friederike Butter na wobalce wudaća poda.
Johanna Hadankec wěnuje so z předsłowom čitarstwu, a to z nalětnim posměwkom a hłubokimi myslemi wo aktualnych podawkach. Njeměr njepřewodźa ludźi jenož we wójnskich kónčinach, ale tež tu, w našej domiznje. Štož ludźi hromadźe dźerži, je, zo njemjelča.
Nicole Dołowy-Rybińska poskića wotmołwu na prašenje: Čehodla trjebamy wědomostny zakład za rewitalizaciju serbšćiny? Nałožować a zdźeržeć hornjoserbsku rěč bě „hygiena wšědneho dnja“, rěčna politika pak měješe so na „intuitiwne“ wašnje wjesć, zepěrace so na „nadźiju“, zo tak abo znak „wšitko derje póńdźe“. Kotre wobhladowanja, prašenja a puće so wotewrěja, hdyž so swójskich nazhonjenjow wzdamy a sej naš wobswět z druheje perspektiwy wobhladamy?
Z wobrazami rěčeć je nowostka Rozhlada. Mjez wobrazom Geralda Großeho a słowami Alojsa Andrickeho z lěta 1936 wostanje rum za interpretaciju.
Literarne myta spožčili
Jewišćowy jubilej z prapremjeru originalneje hry
Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło hotuje so w aktualnej, jubilejnej hrajnej dobje – před 75 lětami bu serbske powołanske jewišćo a 15 lět pozdźišo NSLDź załožene – na dalše narodniny. Mjeztym pjeć lětdźesatkow předstaja lěto wob lěto prawidłownje inscenacije ducy po Delnjej Łužicy. „Po dołhim času a składnostnje tejele róčnicy chcemy tamniši publikum z originalnej hru překwapić“, w zdźělence dźiwadła rěka. Spisałoj staj ju režiser Alexander Marusch a dramaturgowka Madleńka Šołćic po powědančku Marcusa Kóńcarja, přełožk „do rjaneje, ludoweje delnjoserbšćiny“ zdokonja Fabian Kaulfürst. W jako „Błótowska kriminalka“ připowědźenym kruchu „Smjerś pó štuckach“ přepytujetaj komisaraj Frido Šuster a Maja Nowakojc „wobstejnosće smjerće skandaloweje reporterki“, při čimž poněčim „dźeń a wjace ćěmnych potajnstwow wobstajnje powyšaceje so ličby podhladnych“ wotkrytaj.
Jutry do jutrow
Tradicionalne wiki a wuspěšne wubědźowanje
wóskowanje wjacebarbne
1. Bettina Borcherding, Rahden
2. Sylke Roßbach-Schreier, Choćebuz
3. Andrea Brall, Rodecy
wóskowanje jednobarbne
1. Andrea Brall, Rodecy
2. Ines Trenschel, Allendorf (Lumda)
3. Beatris Sachse, Mikow
bosěrowanje wjacebarbne
1. Bettina Borcherding, Rahden
2. Beatris Sachse, Mikow
3. Vanessa Trenschel, Allendorf (Lumda)
bosěrowanje jednobarbne
1. Ines Trenschel, Allendorf (Lumda)
2. Vanessa Trenschel, Allendorf (Lumda)
3. Kornelia Thor, Lipsk
škrabanje
1. Vanessa Trenschel, Allendorf (Lumda)
2. Andrea Hertel, Weimar
3. Veronika Zobel, Kamjenc
wužrawanje
1. Edeltraud Gründel, Wojerecy
2. Helena Palmanowa, Budyšin
3. Nicole Jähnichen, Mišno
připóznawanske myto
Anita Boche, Grobice
wóskowanje wjacebarbne
Maria Domašcyna, Kanecy
wóskowanje wjacebarbne
Marja Šefrichowa, Njebjelčicy
wóskowanje wjacebarbne
Ingelore Schönfeld, Hodźij
wóskowanje wjacebarbne
Friederike Zobel, Kamjenc
wóskowanje wjacebarbne
Dorothea Šołćina, Budyšin
bosěrowanje wjacebarbne
„Fota změja něhdy snano wuznam“
Budyšin (CS/SN). Zakónčiwši swoju wustajeńcu „Ducy domoj“ w Budyskim Serbskim muzeju je fotograf Jürgen Maćij předwčerawšim zhromadnje ze sociologu prof. dr. Berndom Lindnerom z Lipska na swoje tworjenje zhladował. Wšako wotbłyšćujetej přehladka, kotruž wopytowaše dohromady něhdźe 2 700 zajimcow, kaž tež přisłušacy katalog „50 lět žiwjenja za fotografiju“. Swoje skutkowanje započa so za čas w Narodnej ludowej armeji Němskeje demokratiskeje republiki (NDR), hdźež wopokaza so Maćij jako „renitentny wojak“. Dźěło w fotowym laborje bě jemu „wuchowanje před pustym wšědnym dnjom“. Po krótkim dźěle jako inženjer w Zhorjelcu sćěhowaše impulsej ke kulturje a do Budyšina. Swojemu „geografiskemu srjedźišću“ je stajnje swěrny wostał. Wón je „fotograf Łužicy“.
