Bywši serbscy nowinarjo za dalše njemylene wuchadźenje Serbskich Nowin
Budyšin (SN/at). Před nimale třomi tydźenjemi bě w Serbskich Nowinach prěni raz wo wohrožowacym personalnym połoženju w jich redakciji čitać. Direktny wothłós bě snadnuški. Nětko pak su so bywši šefredaktorojo a redaktorjo w zjawnym lisće słowa jimali. „Hrozy strach, zo – doniž so hnydomne a daloko sahace rozrisanje njenamaka – je wosud wažneho hłosa serbskeje spisowneje rěče dale jara njewěsty“, tam rěka.
Podpisarjo pokazuja na krizy serbskeho nowinarstwa w minjenym lětstotku, tak 1937 ze zakazom Serbskich Nowin přez nacistiski režim a 1990 po towaršnostnym přewróće. „Mocy zwonka serbskeho žiwjenja su so tak abo znak do serbskich naležnosćow tykali. Nětko pak je so w Serbach samych wažny organ serbskeje rěče wohrozył“, rěka jich strózbe dopóznaće. Byrnjež přičiny aktualneje mizery wšelakore byli, „njesměło pak ničo k tomu dowjezć, zo jednoho dnja, a to móže bórze być, wšědne wudaće Serbskich Nowin zańdźe“.
