Serbscy putnicy, kotřiž wobdźělichu so na mjezynarodnym putnikowanju ministrantow do Roma, nawróćichu so zašłu sobotu do Łužicy. Dožiwjene předźěłać, budźe chwilu trać.

Rom/ Róžant (SN/MG). Je sobotu, krótko do jědnaćich. Před hnadownej cyrkwju na putniskim městnje katolskich Serbow přijědźe oranžojty bus. Wulke je čisło 13 na prědnim woknje widźeć. W busu sedźa ministrantki a ministranća kaž tež jich přewodnicy Chróšćanskeje a Wotrowskeje wosady. Woni běchu, runja dalšim někak 50 000 ministrantam z cyłeho swěta, tydźeń dołho w Romje přebywali. Nětko so zaso do domizny nawróća. Zo bě tydźeń w lěćnej horcoće Italskeje dosć napinacy, to je we wobličach wšěch putnikow spóznać. Ale tež cyle wosebity błyšć we wočach.

Někak 67 kilometrow je putniska skupina po Romje běhała, wobdźělnicy rozprawja. Wšitke štyri hłowne putniske cyrkwje su sej wobhladali a so wězo w nich pomodlili, powěda wosadny farar Měrćin Deleńk na dźaknej Božej mši ministrantow njedźelu w Chrósćicach.