Waršawa/Minsk (SN/bn). Internetny wustup najstaršeho běłoruskeho dźenika Naša Niwa je offline. Po informacijach zjawnoprawniskemu pólskemu rozhłosej přisłušaceho telewizijneho sćelaka Belsat TV jedna so wo „naprawu běłoruskeho ministerstwa za informacije“, z kotrejž chcedźa redakciju nowiny dla šěrjenja pječa „wopačnych informacijow na internetnej stronje pochłostać“.
Hižo minjeny štwórtk su zastojnicy stata běrowy redaktorow kaž tež bydlenja wjacorych sobudźěłaćerjow Našeje Niwy přepytowali. Dotal dokładnje njeznata ličba žurnalistow bu w tym zwisku tuchwilu zajata. Kaž internetny kanal , njeoficialna to drje wotnožka tohorunja wjace njepřistupneho portala , zdźěla, staj mjez zajatymi mjez druhim bywši wiceprezident běłoruskeho PEN-kluba Andrej Dynko a wospjet šefredaktor dźenika Jegor Martinowič. Jimaj wumjetuja, zo staj protesty sobu organizowałoj, z kotrymiž běchu so dźesaćitysacy wobydlerjo najprjedy přećiwo wuslědkej wólbow prezidenta w lěće 2019 a na to režimej scyła spřećiwjeli.
Wupada kompjuteroweje techniki a dlijaceho so wuporjedźenja w ćišćerni na Horach dla sće wčerawše wudaće Serbskich Nowin bohužel zapozdźene a w nuzowym formaće dóstali. Prosymy wo zrozumjenje. Mjeztym je skóncowany nastroj reparowany, a mašina zaso ćišći.
Redakcija Serbskich Nowin
UNESCO je Dźeń mjezynarodneje nowinarskeje swobody 2021 mysli wěnowało, zo su informacije „zjawny mětk“. Čehodla tomu tak je a žurnalizm wažny za (pře)traće, bě předwčerawšim tema webinara Medijoweje załožby Lipšćanskeje lutowarnje, Sakskeje krajneje centrale za politiske kubłanje a Europskeho centruma za swobodu nowinarstwa a medijow.
Budyšin/Lipsk (SN/at). Hosćom na wirtuelnym podiju bě zwisk mjez koronapandemiju a w njej skutkowacymi zjawnymi medijemi płódne wuchadźišćo diskusije. Tak skonstatowa žurnalistka pólkeho dźenika Gazeta Wyborcza Adriana Rozwadowska, kotraž je tudyšim přihladowarjam znata z magacina RBB „Kowalski & Schmidt“, rozšěrjacy so koronaskepticizm w medijach swojeho kraja. Medijowa krajina w Němskej so wot pólskeje rozeznawa. „Wobsahi dyrbja popularne być, produkuja to, štož ludźo rady nakliknu“, rjekny žurnalistka.
Budyšin (SN/CoR). Zazběh projekta Budyskeho Kamjentneho domu za spěchowanje medijoweje kompetency we wokrjesu je minjeny pjatk něhdźe 20 ludźi online dožiwiło. Wot lońšeho januara hač do nowembra zwoprawdźi sociokulturny centrum předewzaće „Dialogi – wuměnjenja za poradźene diskursy na realnym a digitalnym swěće“, kotrež spěchuje Sakski krajny medijowy wustaw we wobłuku programa „Digitalizacija a demokratija“. Po witanju jednaćela Kamjentneho domu Torstena Wiegela předstaji Iryna Yaniv projekt, wusměrjacy so hłownje na wjesnych wobydlerjow. Po tym rozmołwješe so Manja Gruhnowa na podijowej diskusiji z Budyskim ewangelskim fararjom Christianom Tiedu, z nawodnicu projekta „Krizy – dialog – přichod“ na Drježdźanskej Techniskej uniwersiće dr. Cathleen Bochmann a ze sociologu Benjaminom Winklerom z Amadeuwa Antonijoweje załožby.
Prapremjeru filma „Sorbenkind“ we wobłuku prěnjeho digitalneho foruma našeho wječornika je wulka ličba zajimcow sćěhowała. Moderator zarjadowanja Jakub Wowčer je připosłucharjam a přihladowarjam doma za wobrazowkami režiserku a producentku Patriciju Kaube a korežisera kaž tež zamołwiteho za zwuk Hansa-Jakoba Völkela ze zajimawymi prašenjemi zbližił.
Je to Waša dotal najwjetša produkcija?
P. Kaube: Haj, wona je po dołhosći najdlěša, kotruž smy dotal zwoprawdźili.
Móžeće skrótka rozkłasć, kak sće na ideju přišli, film produkować?
Pod hesłom „Serbska hudźba – wšudźe a přeco“ poskića Serbski rozhłós sćelaka MDR zajimcam, sej hudźbne titule z jeho programa sćahnyć a składować. Cordula Ratajczakowa je so z nawodnicu Serbskeho rozhłosa Bognu Korjeńkowej rozmołwjała.
Lěta dołho móžno njebě sej hudźbu Serbskeho rozhłosa zwonka wusyłanja naposkać. Přičina běchu prawniske problemy, zo Serbja žadyn swobodny přistup k swojej hudźbje njedóstachu. Kak sće problemy rozrisali?
AAbenraa/Apenrade (SN). Wčera, 2. februara, je dźenik w Danskej Der Nordschleswiger takrjec posledni raz w ćišćanej formje wušoł. 75 lět stara němskorěčna nowina wotnětka mjenje abo bóle jenož hišće digitalnje wuchadźa.
Der Nordschleswiger je dokładnje 2. februara 1946 prěni raz – tehdy jako prěnja swobodna, demokratiska a němskorěčna nowina po Druhej swětowej wójnje w zapadnej Europje wušoł. Wot decembra 1951 je mjeńšinowa nowina dźenik – jedyn z najmjeńšich w Danskej. W swojich najlěpšich lětach měješe nakład něšto wjac hač 4 000 eksemplarow, dźensa ma hišće 1 100 abonentow, kotřiž su dotal wšědnje papjerjane wudaće dóstawali. „To pak nabrěmjenja mjeńšinje předewšěm dwaj problemaj: Sprěnja pobrachuje kritiska masa, a ćišćerske kóšty su na zakładźe toho njesměrnje rozrostli. Hišće hórje pak je, zo mjeńšina dźensa hižo wšitkich swojich přisłušnikow z dźenikom njedocpěwa. Předewšěm młódša generacija hižo žane papjerjane nowiny nječita – to płaći tež za němsku mjeńšinu w Danskej“, wujasnja šefredaktor Gwyn Nissen.