Bychmy-li so dźesać lubowarjow Alfonsa Frenclowych knihow za jich najlubšimi wu­rězkami prašeli, bychmy bjezdwěla jara wšelake wotmołwy dóstali. A wšitke bychu swoje woprawnjenje měli. Wšako je rodźeny Róžeńčan swojich čitarjow pospochi ze swojej wědu, swojimi temami a swojej jasnej, ale přiwšěm poetiskej rěču zahorjał, pozbudźał a k rozmyslowanju pohnuwał.