Łužica chowa pokład jónkrótnych bajow z často lokalnym poćahom. Wone wotwěraja přistup k serbskosći. To podšmórny wučer na wuměnku Erhard Spank wčera na předstajenju swojeho epizodoweho romana „Die schwarze Mitttagsfrau.“ Něhdźe 30 zajimcow je přeprošenje Wojerowskeho wuměłstwoweho towarstwa sćěhowało.
Wojerecy (AK/SN). Na 508 stronach wopisuje Erhard Spank 40 epizodow, w kotrychž předźěłuje dožiwjenja z dźěćatstwa a młodźiny kaž tež to, štož bu powědane. Hłowne figury knihi su hólc Siegbert Buber, jeho staršej a dźěd. Epizody wotbłyšćuja tež lubosć k přirodźe, a wone zbudźeja lubosć k łužiskej domiznje. Ratarstwo, wohnjowa wobora, dožiwjenje z ludowej policiju NDR, pjerjodrěće a swinjorězanje kaž tež přeco zaso serbske nałožki a tradicije su runje tak tema kaž serbski farar-basnik Handrij Zejler a filolog-nakładnik Jan Arnošt Smoler. W 29. kapitlu jewi so titul dawaca epizoda „čorna připołdnica“. Zakład za nju je rozmołwa Siegberta z maćerju wo smjerći. „Hdyž ju připołdnica přinjese, by poprawom čorna woblečena być dyrbjała“, praji hólc.