W serbskej literaturje chowaja so ­mnohe drohoćinki, na kotrež je trjeba znowa skedźbnić, zo njebychu so ­pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka serbskim čitarkam a čitarjam z rjadom „Znowa čitała“ dawać.

Na Budyskej šuli běše Jan Wornar w 1960tych lětach mój sportowy wučer. Ale wězo znajach jeho tehdy tež jako dobreho přećela mojeju staršeju, kiž bydleše ze swojej swójbu njedaloko nas w nowotwarje we wuchodnym předměsće, a jako serbskeho awtora z Płomjenja. Jan Wornar by loni 7. decembra swoje 90ćiny woswjećił. Narodźił je so jako syn skałarja w Hórkach a tam je wotrostł. Do šule chodźeše w Chrósćicach, Warnoćicach a Budyšinje. Po maturje studowaše w Lipsku sport a slawistiku. Wot lěta 1958 bě wučer na Serbskej polytechniskej wyšej šuli w Budyšinje a wot 1974 w Róžeńće-Ralbicach, po tym zo bě so do Noweje Wjeski přesydlił. Jan Wornar zemrě po ćežkej chorosći 20. meje 1999 w Drježdźanach a bu w Chrósćicach pochowany.