Poprawom bychu koparjo ST Marijineje hwězdy sobotu zhromadnje hejsowali. Wšako mějachu tón dźeń swoju adwentničku planowanu. Swjedźeń pak běchu čłonojo a čłonki wotprajili! Štó da chce w tuchwilnej situaciji koronoweje pandemije swjećić! Zawěsće njepotrjechi to jenož koparjow z Pančic, ale tež wšitke tamne serbske sportowe towarstwa, kotrež mějachu abo maja tajke zarjadowanja planowane. Njehladajo na to běše to za aktiwnych ST Marijineje hwězdy tak a tak hižo ćežke lěto. Hačrunjež zhladuje towarstwo lětsa na 100. róčnicu wobstaća, jemu sudnicy a nazwučowarjo we wšěch sportowych sekcijach faluja. Tež hrajnišćo chcyli prawje bórze přetwarić. Wšako tam na zastaranju z wodu hižo dlěši čas klaca, kaž mi rjeknychu.
Cyły zašły tydźeń wjeselach so kaž małe dźěćo na pjatk. To podach so po dwěmaj lětomaj zaso raz do Stadiona přećelstwa w Choćebuzu. Poprawom wšak žołto-čornym koparjam z Dortmunda palcy tłóču, prěnju hru we wulkim stadionje pak dožiwich 6. apryla 2002 w Choćebuzu. Wot toho časa moja wutroba tež za Energiju bije. Hišće jara derje wěm so na swoju runje naspomnjenu prěnju profijowu hru w stadionje dopomnić, wšako słuša duel FC Energije přećiwo Borussiji Mönchengladbach k jednomu z najkurioznišich minjenych 20 lět. Tehdy bě so mjenujcy kultowy wrotar Tomislav Piplica wo njesměrnje směšne samowrota postarał, jako bul na liniji stejo do swójskich wrotow zhłójčkowa a so při tym hišće na zadk sydny.
„Wjele zboža přejemy a so pěknje prašamy, njej’ tu swjaty Mikławš był, njej’ tu ničo wostajił.“ Takle klinčeše abo klinči hišće nětko w Radworskej wosadźe. Cyle wěsće so dźěći z połnymi titami domoj nawróćeja a so nad naspěwanym wjesela. Spěwali drje wčera Drježdźanscy Dynamowcy njejsu, ale za to trójce do wrotow přećiwnika trjechili. Haj, bychu-li wšě swoje móžnosće koncentrowanišo abo měrnišo dohrali, móhli woni snadź hišće wjace wrotow třělić. Tola najprjedy raz su dalše tři dypki na konće, a jeli w přichodnych třoch hrach dale tak wustupuja kaž w druhim połčasu, su dalše wažne dypki bjezdwěla móžne. Přichodny tydźeń steji sakski derby na programje, a koparjam z Rudnych horin tež runjewon derje njeje, hdyž na tabulku hladaja. A potom dźe za Dynamo do Ingolstadta, a jeli tam dypkuja, potom hišće lěpje wupada – jeli, jeli jeli ...
Zymskosportowa sezona bu minjenej kóncaj tydźenja w mnohich disciplinach zahajena. Znajmjeńša něšto, nad čimž móžeš so wjeselić w času, hdyž w amaterskim sporće runje zas wšo na nulu jědźe. Dobre wuslědki za němskich sportowcow, hač při běhanju a skakanju w finskim „mróžaku“ Ruka, hač w Östersundskim biatlonowym stadionje, w Innsbruckskim lodowym kanalu abo na alpinych čarach, lubja wuspěšnu sezonu, kotraž změje w februaru swój wjeršk na olympiskich hrach w Pekingu.
Dalši raz mamy na łužiskich sportnišćach korona-přestawku, bohužel. Wšako smy wšitcy nadźiju měli, zo so tajka hižo wospjetować njebudźe. Pandemije dla pak je Zapadołužiski koparski zwjazk na wokrjesnej runinje hry we wjacorych starobnych klasach wotprajił. Wšojedne hač so nam to nětko lubi abo nic, mamy rozsud prosće respektować. Njerozumju, kak so někotři jeho dla hórša a jón kritizuja. Jeničce zamołwići maja dokładny přehlad wo tučasnej situaciji, zaběraja so wšědnje z tematiku a móža ju tuž porjadnje posudźować. Tež za koparski zwjazk je to napjata a ćežka situacija. Wosobinsce bych sej přał, zo namakaja za dźěći a młodostnych separatne rozrisanje. Pohib, sport a tak wosebje socialne kontakty su w tej starobje za strowe wuwiće ćěła a duše jara wažne. Wšojedne, kak so situacija wuwije, trjebamy dale pozitiwne nastajenje a kreatiwne ideje. Wosebje pak dyrbimy so wo zhromadne wuslědki prócować. Jeno z mjezsobnym respektom a z fairnym wašnjom móžemy napjaty čas přetrać.
Na lětušich Olympiskich lětnich hrach w Tokiju steješe w modernym pjećiboju Němka po štyrjoch disciplinach cyle prědku. Pjata disciplina je stajnje jěchanje z konjom, kotrehož hakle 20 mjeńšin do wubědźowanja zeznawaš. To je wulke wužadanje a zdobom wěste riziko. Jedyn z najnjepřijomnišich wuslědkow tajkeje kombinacije je Němka Anika Schleu dožiwiła. Kóń njeje na nju słuchał a skepsa jej dobry předskok za złotu medalju. Haj, wjedźeše samo tak daloko, zo je so Schleu hač na 31. městno sunyła. Žana medalja, ničo. Tajke něšto so nětko najskerje wjace njestanje. Minjenu srjedu su prěnje jendźelske nowiny mjenujcy pisali, zo njebudźe jěchanje wjace wobstatk wubědźowanja. A štwórtk je to swětowy zwjazk UIPM oficialnje wozjewił. Nowiny z Wulkeje Britaniskeje tukaja na to, zo město toho kolesowanje do discipliny wozmu. To rěka, zo sportowcy potom nimo płuwanja, tesakowanja a kombinacije běhanje/třělenje tež kolesuja. To klinči tak zajimawe, zo bych to sam rady raz wuspytał. Dajmy so překwapić, hač kolesowanje woprawdźe přiwozmu.
Ničo njeje tak wobstajne kaž změna. To dožiwjamy wězo tež we wobłuku motorsporta. Změny wobkedźbujemy tu wosebje na techniskim polu. Techniske inowacije wuwitych awtow wupruwuja fachowcy zwjetša w motorsportowych wubědźowanjach. To bě hižo před wjace hač sto lětami tak, jako wotměwachu so prěnje jězby na dołhich distancach, kaž na přikład 24hodźinske wužadanja w francoskim Le Mans abo na němskim Nürburgringu. To stej jenož najznaćišej čarje, hdźež tute ekstremy hišće dźensa namakamy. Wjele tajkich dyrdomdejstwow so zhubi, dokelž čary hižo naročne dosć njeběchu abo wjace stupacym wěstotnym standardam njewotpowědowachu. A wězo pozhubi so tójšto producentow z najwšelakorišich přičin. Jedyn přikład je po cyłym swěće znata němska serija DTM. W zašłych lětach wobdźělichu so jenož hišće tři producenća na seriji: Audi, Mercedes a BMW. Ale wšitcy třo skónčichu do kónca zašłeho lěta swój angažement. Serija steješe tak před swojim dospołnym kóncom.
Jako pytach w swětodalokej syći za zajimawym jubilejom z poćahom k dźensnišemu datumej, wo kotrymž móhł po zwučenym wašnju za swoju kolumnu trochu dokładnišo slědźić, so mi to tónkróć pod sportowymi nastawkami njezešlachći. Pola wčerawšeho datuma pak storčich skónčnje we „Wikipediji“ pod nadpismom „sport“ na krótki zapis, kiž nablaku mój zajim zbudźi. Dnja 24. winowca 1901 je 63lětna wučerka Annie Taylor jako prěni čłowjek w drjewjanym sudźe wuspěšnje přez swětosławne Niagarske wodopady jěła. Njebě drje prěnja wosoba, kiž bě so na tutón žiwjenjastrašny pospyt zwažiła, ale prěnja, kotraž to přežiwi. Njejsym sej cyle wěsty, hač słuša tajka wólbernosć woprawdźe do rjadu sportowych podawkow, ale, hdyž ju pod tutej rubriku we wuznamnym digitalnym leksikonje mjenuja, da drje je we wěstej měrje naspomnjenjahódna.
Wutrajnostny sport je dale a popularniši. Ultra-distancy su drje přeco hišće chětro eksotiske, ale tež wone maja dźeń a wjace přiwisnikow. W zašłych lětach stachu so na tym polu w kolesowanju tak mjenowane „selfsupported“-wubědźowanja jara woblubowane. Kak móžeće sej wubědźowanje „bjez přidatneje pomocy“ předstajić? Kolesowarjo podawaja so na tajkim na čary 1 000 do 4 000 kilometrow! Wšako dźe wo wutrajnosć. Wšitcy zhromadnje startuja, a čas běži. Wšojedne hač kolesuješ, abo sej na busowym zastanišću krótki spar popřeješ. Hakle, hdyž sy w cilu, so tež čas stopuje. Čara wot starta do cila je pak předpodata pak dyrbiš sej ju sam planować. Mjeztym maš zwjetša někotre kontrolne dypki, na kotrychž dóstanješ kołk do wubědźowanskeje knižki, a dale dźe. Tajke wubědźowanje sej wot kolesowarjow tójšto žada.
Swój třeći dźěl stawiznow wolejbula na serbskich šulach započinam dźensa z wurězkami přinoškow nowiny Sächsische Zeitung. W decembru 1970 tam pisachu, zo wuhotowa rada wokrjesa Budyšin, wotdźěl ludowe kubłanje, za B-šulerjow (5. a 6. lětnik) wolejbulowy turněr šulow. Dobyła je Serbska PWŠ Budyšin z hrajerjemi M. Kowar, D. Nawka a M. Korjeńk, a to wot wosom startowacych šulow. W januarje 1971 wuhrachu druhi raz pokal Domowiny za samsnu starobnu skupinu w Budyšinje. Bjez poražki přesadźichu so wolejbulisća Dynama Mišno, tehdyšeho mištra NDR. Wurjadne 4. městno mjez wosom cyłkami zawěsćichu sej serbscy hólcy (hlej horjeka), kotřiž trenowachu a hrajachu za SWW Budyšin. A šěsć lět pozdźišo tworjachu woni zhromadnje z Borisom Dobrowolskim a Tomašom Fasku žro mustwa Jednoty Budyšin na NDR-mišterstwach młodźiny A w Ueckermündźe. Mišter sta so znowa Dynamo Mišno, a mjez wosom finalistami docpěchmy my Budyšenjo 7. městno.