Benedikt Dyrlich piše pod hesłom „Nowa censura w Serbach?“:

Přinoškej „Ciwilna towaršnosć ma so wobarać“ (SN 20.08.2024) zasadnje přihłosuju. Nadpismo a wšón wobsah rozprawy Milenki Rječcyneje měli sej tež mjez Serbami k wutrobje wzać. Tež w Serbach přeco hišće někotři měnja a zaćišć wubudźeja, zo su (tež serbske) ekstremistiske nadběhi a wohroženja jeničce bagatele. Bywši Njebjelčanski wjesnjanosta Tomaš Čornak a dalši komunalni ludowi zastupjerjo dwurěčnych gmejnow a městow pak su w minjenych lětach samo z njemdrymi, haj namócnje wohrožowacymi nadběhami a zatrašenjemi konfrontowani byli (a su to zdźěla tež hišće dale). Z rozprawow pjeć woporow, přednjesene zašły pjatk statnej ministerce Petrje Köpping a přitomnym žurnalistam, so bolostnje a zdźěla ze sylzojtymi wočemi wujewi, zo ćerpja třo z nich nimoměry jara pod hroznymi přisłodźenjemi. Někotři z nich su w běhu minjenych třoch lět samo swoju fyzisku a psychisku strowotu přisadźili.