Hdyž budu so něhdy za wonymi Serbami prašeć, kotřiž su so z wosebitej angažowanosću šěrjenju serbskeje rěče wěnowali, budźe drje zas a zas tež Hinc Cuška mjenowany. Narodźeny dźensa před 80 lětami w Mortkowje, we wsy, hdźež bě serbšćina drje hišće žiwa, hdźež pak ju dźěćom dale njedawachu – kaž na mnohich wsach kónčiny –, kročeše Cuška najprjedy njeserbski puć do žiwjenja. Chodźeše we Wojerecach do Lessingoweje (němskeje) šule. Hakle jako dorosćeny nawukny na Serbskej rěčnej šuli w Mi­nakale rěč, kotraž jeho wot toho časa dospołnje jimaše. Tam napadny wón publicistej Hubertej Žurej. Wabjachu jeho najprjedy za pomocneho redaktora Płomjenja. W tym času tež ja do Ludoweho nakładnistwa Domowina přińdźech. Hinc Cuška napadny mi jako čłowjek z krutym rjapom, ze serbskej zasakłosću a – kaž to druzy druhdy hódnoćachu – z lózej (tež politisce lózej) hubu.