Žiwjenje móže rjane być, jara rjane. Ale móže tež hrozne być, a často je to jedne tomu tamnemu jara bliske. Dožiwić dyrbješe to Bjarnat Rjentš z Choćebuza. 5. oktobra bě Domowina jeho z Mytom Domowiny počesćiła. Hižo krótko po tym pak, 14. nowembra, je wón po krótkej ćežkej chorosći wumrěł. Z Hornjeje Łužicy pochadźacy angažowaše so wot młodych lět za delnjoserbsku rěč a kulturu, za wuspěšne wuwiće a skrućenje Domowiny w Delnjej Łužicy. Činješe to kaž mnozy dalši, kotřiž běchu w 50tych lětach minjeneho lětstotka z Budyskeje a Kamjenskeje kónčiny do Delnjej Łužicy přišli. Bjarnat Rjentš – za to błyšćacy přikład – narodźi so 3. julija 1937 do skałarskeje swójby w Miłoćicach. Do šule zastupił je hišće za čas Druheje swětoweje wójny. Jako młodźenc sta so z wučerjom. Wosomnaćelětny praji swojej domiznje 1955 božemje. Pósłachu jeho kaž tež dalšich młodych hornjoserbskich pedagogow do Delnjeje Łužicy, zo bychu tam serbsku wučbu sobu natwarili a spěchowali. Jeho prěnja stacija běchu Długi (Fleißdorf) pola­ Wětošowa. Njebě lochko, zdobyć sej dowěru wjesnjanow a dźěći.