Kaž hižo wjacore razy je tež lětsa Křesćan Korjeńk znowa nawodnistwo wólbneho wuběrka na hłownej a wólbnej zhromadźiznje Domowiny přewzał. Janek Wowčer je so z nim rozmołwjał.

Što Was na nadawku wabi?

K. Korjeńk: W zašłosći su so zamołwići stajnje zaso z próstwu na mnje wobroćeli nadawk přewzać, a tuž to činju. Wosebita motiwacija za tym njetči, nadawk ma so spjelnić a wěsta nazhonitosć mi rozsud wolóža.

Na čo při wukonjenju nadawka nimo praweho ličenja najbóle dźiwaće?

K. Korjeńk: Najwažniše je, wobdźělnikam wólbny modus a wólbny porjad tak wujasnić, zo wědźa, što maja kak činić. Wólbny rozsud pak njewobwliwuju. A wězo dźiwam na to, zo sym swojemu nadawkej wotpowědnje zdrasćeny.

Je raz něšto dospołnje křiwje běžało?

K. Korjeńk: Wšěm něhdyšim sobučłonam wutrobny dźak za swědomite dźěło. A delegatam dźakuju za jara dobru wólbnu disciplinu. Njemějachmy dotal žane problemy a nadźijam so, zo tomu tež dale­ tak wostanje!

Na kotry podawk so w zwisku z tymle nadawkom­ najradšo dopominaće?