Lětstotki přisłušeše Hornja Łužica čěskemu kralestwu, něhdźe sto lět pak tež braniborskemu markhrabinstwu. Lěta 1231 wuda so sotra Beatrix čěskeho krala Otokářa II. na markhrabju Otta III., kiž zhromadnje z bratrom Johannom I. z rodu Askaněrow nad Braniborskej knježeše. Dokelž njemóžeše čěski kral swojej sotře wěno wupłaćíć, přirjadowa so hač do lěta 1253 Hornja Łužica Braniborskej. W kraju knježeše tehdy pokoj, hospodarstwo bujnje rozrostowaše a města so wobohaćachu. Otto III. a Johann I. wobzamknyštaj, zo ma so po jeju smjerći Hornja Łužica mjez jeju synami rozdźělić.
W dnja 1. meje 1268 w Plauenje wustajenym wopismje so dźělenje do wokrjesow Budyšin (Budissin) a Zhorjelc postaji. Hranica mjez wokrjesomaj bě rěka Lubata wot jeje žórła hač tam, hdźež so wona do Sprjewje wuliwa. Wottam wjedźeše hranica runu smuhu, trochu zapadnje nětčišeje dalnodróhi 156, dale hač do Mužakowa nad Nysu. Před Mužakowom bě cyrkwinska wjes Jabłońc jako hranica naspomnjena. Kaž Wojerecy a Njeswačidło bu Jabłońc w dźělenskim wopismje prěni króć naspomnjeny.
