Dr. Winfried Nachtigall je jednaćel spě­cho­wanskeho towarstwa Njeswačanskeje ptakoškitneje stacije. Měrćin Weclich­ je so z nim rozmołwjał.

Tójšto družin ptakow steji w Němskej na tak­ mjenowanej čerwjenej lisćinje. Što je z tym měnjene?

W. Nachtigall: W 1970tych lětach su po cyłym kraju lisćinu wohroženych ptačich­ družin zestajeli. Tuchwilu su tež po­la­ nas ptaki agrarneho ruma, ratarstwa dla bohužel najbóle wohrožene. Hospo­darski staw ratarstwa z jara wul­kimi pło­ni­nami, bjez strukturow a nje­pře­widnym zasadźenjom chemikalijow je za wšitkich wobydlerjow, kotrymž tež ptaki słušeja, problematiske.

Što móžemy přećiwo tomu činić?

W. Nachtigall: Móžemy wjele činić, ale za to su wulke změny w Europje, Němskej a Sakskej trěbne. Jednotliwc wšak njemóže wjele wuskutkować, štož ški­tarja družin ptakow chětro wostrózbja. Jara derje dźě wěmy, kotre naprawy bychu trěbne byli. Te pak njehodźa so tuchwilu politisce rozrisać.

Móžemy sej žiwjenje bjez ptakow přichodnje scyła předstajić?