Sydom lět bě Měrko Domaška předsyda zarjadniskeho zwjazka Při Klóšterskej wodźe. Kónc tydźenja so jeho wólbna doba skónči a wón přepoda zastojnstwo do rukow swojeho naslědnika. Wo bilancy jeho skutkowanja je so z nim Marian Wjeńka rozmołwjał.

Knježe Domaška, kak wulke bě waše přesłapjenje, jako je so 10. meje zarjadniska zhromadźizna za Stefana Andersa a přećiwo wam rozsudźiła?

M. Domaška: Přesłapjenje njebě tak jara wulke. Běch kusk na to přihotowany. Z ličbu prajene sym k někak 55 procentami z tym ličił, zo njebudu wuzwoleny. Do toho běchu wěste signale a hibanja, kotrež su na to pokazali.

A kak je waša swójba reagowała?

M. Domaška: Moja mandźelska bě kusk šokěrowana. Wona je we wšěch ­lětach widźała, kelko časa sym woprował a tež naju mandźelstwo trochu zanjechał, zo bych wěcy změnił, kotrež mějach za wopačne. Ja potajkim wuslědk wólbow za cyle tak zlě njemějach, wona ćim bóle.

W kotrym stawje sće zarjadniski zwjazk wot swojeho předchadnika Alfonsa Ryćerja přewzał?