Štóž tele dny z wotewrjenymaj wočomaj po Bóščanskej gmejnje jědźe abo nóžkuje, wuhlada tu a tam pyšene ­jehlinowcy. Milenka Rječcyna je so ­z iniciatorku Ilonu Blume rozmołwjała.

Zwotkel maće ideju za to, jehlinowcy w zjawnym rumje debić?

I. Blume: Přebywam ze swojim mandźelskim w dowolu rady na kupje ­Rujany. Na pućowanskej šćežce mjez ­Juliusruh a Glowe prěni króć widźachmoj, zo ludźo w adwentnym času jehlinowcy z kulemi pyšachu. To je so namaj spodobało a tuž sym před lětomaj prěni króć štomy w našej gmejnje pyšiła.

Steja štomy, kotrež pyšiće, wšitke w zjawnym rumje?

I. Blume: Ně, to nic. Tu a tam pyšu tež hałzy štomow na priwatnych ležownosćach, kotrež přez płót na drohu wisaja. Su to ležownosće swójbnych, přećelow a znatych. Mějićeljo dalšich ležownosćow njejsu so dotal přećiwo tomu wuprajili. Skerje so woni wjesela. Jedyn ­wobydler w Bóšicach bě samo chětro zrudny, zo njemóžu jeho štom hižo pyšić. Wón dyrbješe jón bohužel podrězać dać, dokelž bě štom chory.

Zwotkel maće kule, hable, hwězdy a dalše debjenki?