Mnozy su dźensa w Konjecach Reginje Šołćinej k 75. narodninam gratulowali. Słowa dźaka a připóznaća za wšu jeje dotalnu njesebičnu prócu běchu zwjazane z přećom, zo by strowa a čiła wostała, zo móhła dale na dobro druhich spomóžnje skutkować.

Jubilarka narodźi so 29. awgusta 1942 Henčec swójbje w Konjecach a zastupi w ródnej wsy do šule. Wróćo zhladujo wě so derje dopominać na swoju wučerku Ceciliju Hajnec. „Za to, štož dźensa sym a móžu, mam so jej dźakować. Wona je nas w powójnskich lětach derje na žiwjenje přihotowała.“ Wuchodźiwši pozdźišo ratarsku powołansku šulu dźěłaše narodninarka – ćežkeho dźěła so njebojo – w domjacym ratarstwje a w prodrustwje. 1964 wuda so na Jana Šołtu ze Salowa. Jimaj­ narodźi so šěsć dźěći. Přewšo zbožowna Konječanka je, zo tući mjeztym 15 wnučkow – wšojedne hač wotrostuja w Francoskej, Drježdźanach abo we Łužicy – w jeje zmysle narodnje a nabožnje kubłaja. Mjeztym ma z mandźelskim swoje wjeselo nad pjeć prawnučkami.