Kruty stołp dźiwadłoweje skupiny Bratrowstwa je Michał Korch. Hižo w prěnich scenach před 25 lětami je sobu hrał, počasu wukmani so na dobreho a spušćomneho dźiwadźelnika. Bjez jeho lóštneho a přeswědčiweho wašnja drje njeby někotražkuli inscenacija skutkowała. Što dźiwadźelenje jemu woznamjenja, je Jan Kral zhonił.

25 lět dźiwadłowej skupinje swěru dźeržiće. Wěsće so hišće na spočatki dopomnić?

M. Korch: Prěnje sceny smy na primicy nowoměšnika Pětra Krala hrali. Te bě tehdy Beno Budar napisał. Při tym pytnych, zo mi to leži, a tak sym dale hrał. Njejsym najskerje we wšěch inscenacijach pódla był, ale we wjetšinje.

Lubowarjo lajskeho dźiwadła znaja Was ze žortnych a šibałych rólow. Tajke drje Wam wosebje derje leža?

M. Korch: To je so tak wudało. Zwjetša režiser róle přidźěla. Při prěnich dźěše snano tež kusk po zwonkownym. Tehdy běch hišće młody a dosć šibały. Zo sym typiske žortne róle dóstał, zaleži drje kusk na tym, zo sym optimistiski a wjesoły čłowjek. Bych tež chutne róle hrał. To je hišće wjetše wužadanje za dźiwadźelnika, tež za mnje.