Doba, w kotrejž bu piwko, „knedlo­vepřo-zelo“, podruž, mzda, dawki a wšo a wšitko druhe z krónu płaćene, dźe hladajcy na kónc. Jutře drje hišće tak daloko njebudźe, ani zajutřišim, zo Čecham woblubowana­ swójska měna zańdźe, na wobzorje­ pak euro hižo kiwa.

Njedźiwajcy toho, zo wjetšina Čechow zawjedźenje zhromadneje měny EU (tuchwilu) hišće nochcyła, abo runje toho­dla, nastajeja so „zajimowane kruhi“ wočiwidnje­ na tónle podawk. Jako prěni njeje nichtó druhi hač ministerski pre­zident Bohuslav Sobotka – do njedawna sam horliwy podpěrar króny – wótře za to wabił,­ euro přiwzać, a to ručež móžno. Njemało zadźiwanej ludnosći wón trěbnosć teleje naprawy z tym wuswětli, zo nastanjetej dźakowano Němskej a Francoskej w zhromadźenstwje dwě skupinje krajow rozdźělneho tempa, a Čěskej by bjez eura hrozył pad do skupiny „pomałkeje jězby“.