TŘĚCHU rozměrneho twarjenja sobu za wědomostne dźěło wužiwać, tule nowotarsku mysl běchu sobudźěłaćerjo Narodneho ratarskeho muzeja (NRM) w Praze wulahnyli. Na třěše institucije bywa tuž polo z 21 ratarskimi rostlinami, nic někajkimi, ale tajkimi, kajkež su je ludźo něhdy plahowali. Jako cyrobu za swoje zežiwjenje, jako picu za swój skót abo jako surowiznu za rjemjeslniske wudźěłki. Mjez wonymi rostlinami je na přikład tak mjenowane dwuzornko (wědomostne pomjenowanje Triticum dicoccum). Pola tuteje pšeńcy, měwacej dwuzornjate kłóski, jedna so wo jednu z najstaršich žitnych družin, kultiwěrowanej hižo za čas kamjentneje doby. „Nas wjeseli, zo móžemy dźakowano kolegam ze Slědźerskeho wustawa rostlinskeje produkcije (SWRO) wopytowarjam mnohe płody znazornjeć, kotrež dźěći a často ani dorosćeni dźensniši dźeń hižo njeznaja“, praji direktor NRM Milan Jan Půček. Na rozměrnej třěše muzeja nańdźeš dale rožku, wows, ječmjeń, len, hroch, buny, běrny a dalše płody něhdyšich družin, wšo dohromady dwaj dźesatkaj.