38. swjedźeń serbskeje poezije wěnujemy Janej Arnoštej Smolerjej, kiž je so před 200 lětami narodźił. Što su přičiny, zo ze swojim tradicionalnym swjatkom sobu najwuznamnišeho „stareho Serba“ počesćimy, rěčo na wjacorych zarjadowanjach wo jeho slědźenju, tworjenju a skutkowanju, čitajo swójske teksty a přełožki přećelow z mnohich krajinow pismowstwa?
Njemóžu wšě přičiny rozłožić, kotrež k tomu wjedźechu, zo smy so za Smolerja rozsudźili. Njech pak su někotre aspekty mjenowane, kiž pozbudźeja, z Janom Arnoštom Smolerjom so chutnišo zaběrać a rozestajeć.
Rady na to skedźbnjam, kak sym so sam w młodosći – kónc 60tych a spočatk 70tych lět minjeneho wěka – z tutej hłowu našeho narodneho hibanja w 19. lětstotku (duchownje) zetkał. Wušła je z toho baseń „Zetkanje z Janom Arnoštom Smolerjom“, wozjewjena serbsce w zběrce „Třeće wóčko“ (LND 1978) a po tym němsce w zběrce portretowych basnjow „Goethe eines Nachmittags“ (Aufbau-Verlag, Berlin 1979) a w „Serbskej čitance“ Kita Lorenca (Reclam-Verlag, Lipsk 1981).
