Ptačokwasny program 2017 Serbskeho ludoweho ansambla
Hač je radźomne, sej ptačokwasny program našeho Serbskeho ludoweho ansambla wobhladać? Dojědźech sej do Radworskeje „Slavije“, a praju hnydom zawodnje: Ansamblowcy su mje lětsa překwapili. Z „Ptačokwasnej polku“ Jana Bulanka na tekst Cyrila Kole, z reju po choreografiji Juraja Šiški, z tradicionalnym „Hlejće, nowa wěc so stała“ wotbych wšitke stysknosće. Wot prěnjeho zynka su wuměłcy SLA z połnymi płucami hudźili, spěwali, rejowali. Z prěnim programowym dypkom přeskoči škrička zahoritosće z jewišća na publikum. To bě woheń na jewišću wot spočatka a ze spochi so stopnjowacymi wukonami wšěch akterow.
Što bě to najlěpše z najlěpšeho? Mój prěni faworit: Hakle po programje so mi poradźi z programoweho zešiwka z jara małym pismom wučitać, zo mjenuje so „Europska jědźna karta“. Jewišćo změni so na hosćenc, a braška sedźi za blidom. Wón ma po jědźnej karće jěsć. Nanoša jemu jednu jědź po druhej, ze wšěch móžnych krajow, k tomu wotpowědnje zaklinčitej muzika a spěw a rejuje balet. „Jědźna karta“ je multikulti, wotmołwa na aktualne prašenje.