Wopyt pola blidarja-restawratora Mariana Wjenka we Wotrowje

Mašiny z połnej paru běža. Wšitke hromadźe nimale melodisce klinča. Přijomna dźěłowa atmosfera Wotrowsku Wjenkec blidarnju wobdawa. Čuješ, zo je kóždy dźěłacy w modernizowanej dźěłarni z ćěłom a dušu při wěcy, při dźěle. Wóń drjewa přijomnje do nosa stupa. Stejiš kaž zakuzłany wosrjedź mašinow, dźěłacych a meblowych dźělow. Wot lěta 2010 nawjeduje šef blidarnje, diplomowy inženjer za nutřkotwar Marian Wjenk, tradicionalny zawod. Přewzał je jón wot swojeho nana Jana Wjenka. Mjeztym je sej młody Serb natwarił dalšu wulku dźěłarnju-halu. Blidarnja je so pod jeho nawodom specializowała na twar meblow, sakralneho mobiliara, na restawraciju a rekonstrukciju hódnych drjewjanych wudźěłkow. „Sym rady nadawk přiwzał, blidarnju dale wjesć, w kotrejž sym jako hólčec dźědej a nanej při dźěle přihladował. Sym wjesoły, zo je mi nan při přewzaću zawoda pomhał, tak zo móžu nětko z połnej zamołwitosću, tež za swojich sydom přistajenych, skutkować.“