Na swěće je tuchwilu něhdźe 7 000 rěčow. Rěka pak, zo so 50 do 90 procentow z nich hač do kónca 21. lětstotka zhubi. Z rěču minje so kultura a z kulturu rěč. Wobě stej wusce zwjazanej, rěč jako komunikaciski srědk, kultura jako wašnje myslenja a skutkowanja, jako wěda a wěra. Łužiscy Serbja wuchowachu sej swoju słowjansku kulturu a swojej rěči połdra lěttysaca, doł­ho­ pod ćežkimi wuměnjenjemi a z wul­­ki­mi woporami.

Wot kónca Druheje swětoweje wójny Serbstwo spěchuja. Mamy šule, gymna­zijej, nakładnistwo, nowiny, knihi, institut, Domowinu, załožbu, dźiwadło, SLA, rozhłós, Wuhladko atd. Serbstwo wobcho­wamy, bjezdwěla, ale skerje w institutach a institucijach. Na wsach serbšćinu dźeń a rědšo słyšiš porno wonemu něhdyšemu hroznemu časej. Je serbšćina mjez mje­nowanymi 50 do 90 procentami rěčow, kotrež so pječa do kónca 21. lětstotka pominu? Poda so Serbstwo po dołhim woporniwym zakitowanju w realnym žiwjenju do muzealneho byća?