Pohlad do tworjenja awtorki Olgi Grjasnoweje
Za serbskich čitacych stej dwurěčnosć a kulturna mnohostronskosć normalita. Wonej wotbłyšćujetej so w serbskej literaturje, kotraž po lěće 1945 přewažnje paralelnje tež němsce wuchadźa. Husto awtorojo dwurěčnosć tež w tekstach samych tematizuja – tak na přikład Kito Lorenc, Jurij Brězan abo Róža Domašcyna. Tež načasny serbski roman Lubiny Hajduk-Veljkovićoweje „Módre buny“ serbsko-němsku towaršnosć we Łužicy wotbłyšćuje.
W němskej načasnej literaturje je so w zašłych lětach wosebje přez migraciju nowa wotewrjenosć za mnohorěčnosć a za ludźi wuwiwała, kotřiž su wosrjedź wšelakorych kulturow žiwi. Tak spožčeja na přikład literarne Myto Adelberta von Chamisso z cilom, awtorow a awtorki spěchować, kiž su němčinu hakle pozdźe nawuknyli a kotřiž změnu kultury w swojich knihach wopisuja. Mjez wuznamjenjenymi su na přikład Emine Sevgi Özdamar (1999), Zsuzsa Bánk (2004), Feridun Zaimoğlu (2005), Saša Stanišić (2008) a Abbas Khider (2017). Spěchowanske myto 2015 dósta Olga Grjasnowa.
