Na wopyće pola cyrkwinskeje stawiznarki dr. Lubiny Malinkoweje

Majestotnje witatej će w barokowym stilu twarjena wěža Rakečanskeje ewangelskeje wosadneje cyr­kwje a žołtobarbny farski dom. Na zornowcowym ramiku wonkownych duri čitaš lětoličbje 1603 a 2014 a mjez nimaj „Pfarramt“. Tu bydli wot 2018 cyrkwinska stawiznarka dr. Lubina Malinkowa z mandźelskim, fararjom dr. Robertom Malinkom, a ze štyrjomi dźěćimi.

„Mi so w tutym domje jara lubi. Stawizny­ w nim dychaja“, praji 37lětna młoda­ žona. Na tajkej podobnej, ze stawiznami napjelnjenej farje w Hrodźišću pola Wósporka je wona hižo ze starši­maj, bratro­maj a sotromaj bydliła a rjane dźě­ćatstwo dožiwiła. Wědomostnica powěda mi wo času, jako bě nan z Hro­dźišćanskim wosadnym fararjom. Tam nimo wjesnjanosty a někotrych staršich ludźi nichtó serbsce njerěčeše. „My doma konsekwentnje serbowachmy. Staršej čitaštaj nam dźěćom serbske powědki, kaž na přikład z knihi ,Brunčki‘ z lěta 1909 a z kni­hi ,Serbske baje‘. Smy serbske ludowe spěwy a kěrluše spěwali.“ Zhromadnje z wjesnymi dźěćimi twarjachu budki, łažachu po štomach a so po wsy honjachu.