„Wědu wo žiwjenju a přirodowědnym skutkowanju našich wučerjow a fararjow chcych posrědkować, wosebje tych, kiž so z přirodu zaběrachu z kedźbyhódnymi spóznaćemi a swoju wědu napisachu ...“ Tole připowědźa nam wučer a lektor Jan Kral z Boranec w předsłowje swojeje wuběrnje spisaneje knihi „Zelena radosć“. Ze zajimom a wćipna sym sej ju do ruki wzała a nimale nic wjace wotpołožiła.

„Zelena radosć“ wopřijima dźesać znatych abo dotal mjenje wopisanych serbskich wosobinow, kotrež su hač na wuwzaće w swojim hłownym powołanju wučerjo abo fararjo. Často běchu wot dźěćatstwa sem z wotewrjenymaj wočomaj a wušomaj tak wusko ze swojej wokolinu zwjazane, zo ju w dalšich lětach zaměrnje přeslědźachu. Nic porědko swoje nazhonjenja bjezposrědnje dale dawachu abo z nimi dopóznaća wědomosćow rozšěrichu.