Awtor rozmysluje wo swojej knize „Poetik der Metamorphose. Zu den Gedichten von Róža Domašcyna“
Mnozy čitarjo maja z basnjemi Róže Domašcyneje swoje ćeže. To ma wjacore přičiny, kotrymž so přichodnje hišće wěnuju. Zasadnje je tak, zo so lyrika Domašcyneje z wěstej poetiskej radikalitu wuznamjenja. To drje je někotremužkuli ćerń we wóčku, dokelž so poetka starodawnych serbskich hódnotow, kaž na přikład katolskeje nabožiny abo folkloristiskich praktikow, njejima. To prosće jeje swět njeje.