Recensija romana Elki Lorencoweje „Machtworte“
Zo bě jeje mandźelski-basnik mišter słowow, wěmy – zo pak zamóže tež Elke Lorencowa pisać, to hakle nětko pytnjemy. Lětsa je w nakładnistwje Mitteldeutscher Verlag jeje prěni roman „Machtworte“ wušoł. Debit to, kotryž jenož hladajo na pózdni spisowaćelski comingout njepřekwapja, ale tež nastupajo putacu lekturu, kotraž wona čitarjej dari. Awtorka powěda wo swojim dźěćatstwje w Němskej demokratiskej republice, wo wulkej politice w holčacym žiwjenju.
Hižo 1988 bě Wuježčanka prěnje skicy teksta nakładnistwu Aufbau pósłała, po politiskim přewróće pak měješe zastaranje swójby prioritu. Město na swojim teksće je Lorencowa po tym na nowinarskich zdźělenkach města Budyšina dźěłała. Skónčnje, w starobje 59 lět, wona projekt znowa wožiwi, a mandźelski Kito Lorenc je wuslědk samo hišće takrjec „wotžohnować“ móhł, kaž wona w dodawku knihi přeradźa.
