W tutej kolumnje powěda wosom redakciji SN znatych mjezynarodnych awtorow, wotměnjacy so pod pseudonymom „prof. Wink“, jónu wob měsac wo swojich nazhonjenjach a dožiwjenjach we wobłuku zetkanja kulturow, identitow, rěčow a narodnych mjeńšin.
Žedźba, wuhladać powostanki něhdy sławneho Bycantinskeho mócnarstwa, dowjedźe prof. Winka jednoho dnja do bywšeho Konstantinopla, potajkim do dźensnišeho turkowskeho Istanbula. Wězo wobdźiwaše wón tam sławnu cyrkej swj. Sofije abo hišće stejace mócne měšćanske murje.
Wink pak zanuri so tež do nowšich stawiznow, dokumentowacych wobstajne cofanje prjedy dominowaceho křesćanskeho elementa města a wliw Grjekow, Armenjanow abo Bołharow na nje porno přiběracej turkowskej ludnosći a islamej. Wón dundaše po štwórći Fener při zaliwje Złoty róh, hdźež jeho twarjenja ortodoksneho patriarchata na to dopominachu, zo Grjekojo dźensa w měsće z nimale 20 milionami wobydlerjow jenož horstku něhdźe połdra tysaca ludźi wučinjeja!
