Awtor dźensa

Beno Šołta

To běše kaž cyle nowe dožiwjenje!

Njedawno sym so zwažił na połmarathon, potajkim běh kiž je něhdźe 21 kilometrow dołhi. Tež hdyž sym hižo wjele wšelakich wubědźowanjow přewjedł, hač płuwanje, duatlon, triatlon a wězo tójšto běhow na distancu wokoło 10 kilometrow, běše to za mnje něšto noweho, njewědźach, što mje wočakuje. Tak daloko njejsym pospochi hišće ženje běžał – hakle šěsć dnjow do běha sym to testował. Je so poradźiło, a tak sym so přizjewił za połmarathon w Čěskim měsće Usti.

Snano njeje to najrjeńše město za prěni pospyt, přiwšěm sym lóšt dóstał na wjace. Prěnich 10 kilometrow bě wězo jednore, to znaju. Do 15 kilometrow běše wšo okay, potom běše napinace. A wot kilometra 18 bě to za mnje ekstremnje njepřijomne: mějach ćežkej noze, ćělnje běch na limiće, jenož we hłowje sej wumjetowach „dobry čas dotalnych kilometrow njebudźeš sej nětko na poslednich třoch zaso skepsać“. A tak běch w cilu wjesoły, zo mam to za sobu.