W Lessingowym dźěle „Nathan der Weise“ wupraja Mudry słowa „Keiner muss müssen“. Čitajo knihu Tima Meškanka „Sorben im Blick der Staatssicherheit“ poćahowach słowa stajnje zaso na tych wupokazanych 132 Serbow, kotřiž běchu informanća za stasi byli. Zo běch wo donošowarjach z kruha přećelow a dobrych znatych ćim přesłapjeniši, to njetrjebam wosebje wuzběhnyć.
Haj, nichtó njedyrbješe dyrbjeć, bě to nimale bjezwuwzaćnje dobrowólne přidźěło. Tajke wuwzaće bě na přikład prawiznik Jurij Rjenč, kiž 1954 w jastwje sedźo podpisa (jeho bě sowjetska wobsadniska móc k 25 lětam zasudźiła), pozdźišo pak ani jeničku rozprawu njezapoda. „Rekordnik“ mjez dobrowólnikami wšak bě Jurij Krawža (IM „Günter“) z wjac hač tysac (!) popisanymi stronami.
Po tym zo běchmy nazymu 1989 tež hižo w Budyšinje ducy k wokrjesnej centrali statneje wěstoty „Stasi in den Tagebau!“ spěwali, zawjaza so samo hišće 1. decembra Jens Mager (IM „Michael“), w Drježdźanskej skupinje serbskich studentow čušlić. A Beno Rječka (IM „Jan Peters“) přewza hišće 24. oktobra 1989 nadawk, so wo Mata Šołtu „starać“.