„Wuchod – wotkryj sej, hdźe sy žiwy“ – tak rěka wusyłanje telewizijneho sćelaka MDR, kotrež wjedźe do wšelakich kónčin Němskeje. Aktualna produkcija Ilki Kettner a Iris Schülke zaběra so z legendarnej dalokodróhu B 96. Z 520 kilometrami najdlěša dróha w něhdyšej NDR sahaše wot Žitawy hač do Sassnitza na kupje Rujany. Čłonaj skupiny Silbermond Johannes Stolle a Stefanie Kloß powědataj wo swojich dopomnjenkach, a Stefanie měni: „W našim žiwjenju twori tale dróha stajnje zwjazowacu liniju.“ Ludwig Wjacławk a Wolfgang Wittrien z Rakec rozprawjataj wo prěnjej oldtimerowej ralley 1989 ze 150 jězdźidłami. Hannelore Tschirner z Habrachćic předstaja dom ze stołom, twarjeny we 18. lětstotku, kotryž bu jeje swójbje na kóncu přemały. Christfried Heinrich rysuje, kak bě so trěbne zapřijimanje dróhi za piwowy ćah po Eibauwje radźiło. Uwe Fankhänel z braniborskeho Lauchhammera je podłu B 96 ruske telewizory marki Raduga reparował. Dźensa poskića wón dyrdomdejske jězby we wopytowarskej jamje pod wuwoznym mostom F 60 njedaloko Grabina (Finsterwalde). Prěni dźěl wusyłanja bě poradźeny, jutře, 25. julija, w 21.15 hodź.

Robert Lorenc z Wuježka pola Bukec přispomnja ke komentarej Stanisława Nawki w SN ze 14. julija nastupajo namócnosće w Hamburgu w zwisku z wjerškowym zetkanjom G 20:

Komentar je we mni prašenja zawostajił. Wězo móžachmy dwělować, hač bě mudre, demonstraciju pod dwělomnym hesłom „Welcome to hell“ runje w Hamburgskej hrodźišćowej štwórći z awtonomneho spektruma sem přizjewić. Hladajo na lětdźesatki trajacy chětro napjaty poměr mjez Čornym blokom a policiju w zwjazkowej republice, móžeše sej kóždy wuličić, kajki potencial tajke zarjadowanje na tajkim symboliskim městnje wuwiwa. A na kóncu je so kóžda strona runje tak zadźeržała, kaž bě wočakować: Policija je swoje prawa maksimalnje wužiwała­ a z městnami drje překročiła, znaći přiwisnicy namócnosćow su tróšku rewolucije praktikowali a někotři zastupnicy medijow su to originalnje wusyłali.

Mikławš Krawc z Budyšina wupraja so k „serbskemu supercupej“ w kopańcy:

Je zwjeselace, zo přihotuje a přewjedźe so zetkanje serbskich koparskich mustwow z rozdźělnych hrajnych klasow. Iniciatorojo pisaja, zo jedna so wo prěni supercup. Drje nic pod tajkim mjenom, ale wot Domowiny organizowany turněr mějachmy prěni raz w stawiznach serbskeje kopańcy hižo 1955.

Hinc Šołta-Lauterbachski wupraja so k nowej knize Tima Meškanka:

Hižo jeho loni wudata kniha wo statnej bjezstrašnosći NDR a wo jeje serbskich inoficialnych sobudźěłaćerjach njeje jenož tójšto zajima zbudźiła ... A nětk je Timo Meškank dalšu, tónkróć pře­wažnje serbsce spisanu knihu, wozjewił. Tež tu móžu sej předstajić, zo njebudźe wona runjewon witana. Ze swojeho rjadu „bjez wčerawšeho dnja njeje jutřišeho“ podawa Meškank „nastawki a dokumenty“, přinoški, kotrež so do toho z teje abo tamneje přičiny wozjewić njehodźachu, chiba njesmědźachu, dokelž so na zakładźe faktow kritisce ze serbskej zašłosću a tak tež přeco ze serbskej přitomnosću zaběraja.