Budyšin (SN/bn). Dróhu a kolije njeměli jako konkurentow, ale wudospołnjacej so komponenće wobchada wobhladować. To bě namjet Ulricha Mölki, projektneho nawody Němskeje železnicy a zamołwiteho za čaru Hórnikecy–Hórka. Na wčerawšej, wot frakcije Zwjazka 90/Zelenych w Sakskim krajnym sejmje zarjadowanej zjawnej diskusiji w Budyskim Kamjentnym domje rozjima Mölke w swojim přednošku aktualny staw wutwara tak mjeno­waneje „delnjošleskeje magistrale“ mjez braniborskim Falkenbergom a pólskim Wrócławjom jako dźěl paneuropskeho železniskeho koridora. Centralna tema wječora pak bě, kak hodźało so dalšemu zatykanju awtodróhi A 4 zadźěwać. „Po wotewrjenju čary kónc lěta ličimy wšědnje z něhdźe 20 ćahami, kotrež móhli mnóstwo nakładnych awtow signifikantnje po­mjeńšić. Kapacita čary wšak dowola hač do 180 ćahow na dźeń“, rěčnik rozłoži.